Die 2 februarii

IN PRÆSENTATIONE DOMINI

Festum

Ad I Vesperas

(quando festum occurrit die dominica)

Hymnus

Psalmodia

Ant. 1 Tulérunt Iesum paréntes eius in Ierúsalem, ut sísterent eum Dómino.

Psalmus 112 (113)
    

Laudáte, púeri Dómini,*

laudáte nomen Dómini.

Sit nomen Dómini benedíctum*

ex hoc nunc et usque in sæculum.

A solis ortu usque ad occásum*

laudábile nomen Dómini.

Excélsus super omnes gentes Dóminus,*

super cælos glória eius.

Quis sicut Dóminus Deus noster,
qui in altis hábitat*

et se inclínat, ut respíciat
in cælum et in terram?

Súscitans de terra ínopem,*

de stércore érigens páuperem,

ut cóllocet eum cum princípibus,*

cum princípibus pópuli sui.

Qui habitáre facit stérilem in domo,*

matrem filiórum lætántem.

Ant. Tulérunt Iesum paréntes eius in Ierúsalem, ut sísterent eum Dómino.

Ant. 2 Adórna thálamum tuum, Sion, et súscipe regem Christum.

Psalmus 147 (147 B)
    

Lauda, Ierúsalem, Dóminum;*

colláuda Deum tuum, Sion.

Quóniam confortávit seras portárum tuárum,*

benedíxit fíliis tuis in te.

Qui ponit fines tuos pacem*

et ádipe fruménti sátiat te.

Qui emíttit elóquium suum terræ,*

velóciter currit verbum eius.

Qui dat nivem sicut lanam,*

pruínam sicut cínerem spargit.

Mittit crystállum suam sicut buccéllas;*

ante fáciem frígoris eius quis sustinébit?

Emíttet verbum suum et liquefáciet ea,*

flabit spíritus eius, et fluent aquæ.

Qui annúntiat verbum suum Iacob,*

iustítias et iudícia sua Israel.

Non fecit táliter omni natióni,*

et iudícia sua non manifestávit eis.

Ant. Adórna thálamum tuum, Sion, et súscipe regem Christum.

Ant. 3 Beátus es, Símeon iuste, qui suscepísti Christum Dóminum, liberatórem pópuli sui.

Canticum  Phil 2, 6-11
    

Christus Iesus, cum in forma Dei esset,*

non rapínam arbitrátus est esse se æquálem Deo,

sed semetípsum exinanívit
formam servi accípiens,†

in similitúdinem hóminum factus;*

et hábitu invéntus ut homo,

humiliávit semetípsum†

factus obœdiens usque ad mortem,*

mortem autem crucis.

Propter quod et Deus illum exaltávit†

et donávit illi nomen,*

quod est super omne nomen,

ut in nómine Iesu omne genu flectátur*

cæléstium et terréstrium et infernórum

et omnis lingua confiteátur:*

«Dóminus Iesus Christus!»,
in glóriam Dei Patris.

Ant. Beátus es, Símeon iuste, qui suscepísti Christum Dóminum, liberatórem pópuli sui.

Lectio brevis   Hebr 10, 5-7

Ingrédiens mundum dicit: Hóstiam et oblatiónem noluísti, corpus autem aptásti mihi; holocaustómata et sacrifícia pro peccáto non tibi placuérunt. Tunc dixi: Ecce vénio, in capítulo libri scriptum est de me, ut fáciam, Deus, voluntátem tuam.

Responsorium breve
R/. Notum fecit Dóminus * Salutáre suum. Notum.
V/. Quod parávit ante fáciem ómnium populórum. * Salutáre suum. Glória Patri. Notum.

Ad Magnificat, ant. Senex púerum portábat, puer autem senem regébat; quem Virgo péperit, et post partum Virgo permánsit; ipsum quem génuit adorávit.

Preces

Salvatórem nostrum in templo præsentátum adorémus, ab ipso postulántes: Oculi nostri vídeant salutáre tuum, Dómine.

Pater noster.

Oratio

Omnípotens sempitérne Deus, maiestátem tuam súpplices exorámus, ut, sicut Unigénitus Fílius tuus hodiérna die cum nostræ carnis substántia in templo est præsentátus, ita nos fácias purificátis tibi méntibus præsentári. Per Dóminum.

Ad Invitatorium

Aperi, Dómine

V/. Dómine, lábia.

Ant. Ecce venit ad templum sanctum suum dominátor Dóminus: veníte, adorémus.

Veníte, exsultémus vel Iubiláte Dómino vel Deus misereátur nostri vel Dómini est terra.

Ad Officium lectionis

Hymnus

Vel, ut ad II Vesperas, Quod chorus.

Psalmodia

Ant. 1 Ecce pósitus est hic in ruínam et resurrectiónem multórum in Israel.

Psalmus 2

Quare fremuérunt gentes,*

et pópuli meditáti sunt inánia?

Astitérunt reges terræ,†

et príncipes convenérunt in unum*

advérsus Dóminum et advérsus christum eius:

«Dirumpámus víncula eórum*

et proiciámus a nobis iugum ipsórum!».

Qui hábitat in cælis, irridébit eos,*

Dóminus subsannábit eos.

Tunc loquétur ad eos in ira sua*

et in furóre suo conturbábit eos:

«Ego autem constítui regem meum*

super Sion, montem sanctum meum!».

Prædicábo decrétum eius.†

Dóminus dixit ad me: «Fílius meus es tu;*

ego hódie génui te.

Póstula a me,
et dabo tibi gentes hereditátem tuam*

et possessiónem tuam términos terræ.

Reges eos in virga férrea*

et tamquam vas fíguli confrínges eos».

Et nunc, reges, intellégite;*

erudímini, qui iudicátis terram.

Servíte Dómino in timóre*

et exsultáte ei cum tremóre.

Apprehéndite disciplínam,†

ne quando irascátur, et pereátis de via,*

cum exárserit in brevi ira eius.

Beáti omnes,*

qui confídunt in eo.

Ant. Ecce pósitus est hic in ruínam et resurrectiónem multórum in Israel.

Ant. 2 Surge, illumináre, Ierúsalem: quia venit lumen tuum, et glória Dómini in te vidébitur.

Psalmus 18 (19) A
    

Cæli enárrant glóriam Dei,*

et ópera mánuum eius annúntiat firmaméntum.

Dies diéi erúctat verbum,*

et nox nocti índicat sciéntiam.

Non sunt loquélæ neque sermónes,*

quorum non intellegántur voces:

in omnem terram exívit sonus eórum*

et in fines orbis terræ verba eórum.

Soli pósuit tabernáculum in eis,†

et ipse tamquam sponsus procédens
de thálamo suo,*

exsultávit ut gigas ad curréndam viam.

A fínibus cælórum egréssio eius†

et occúrsus eius usque ad fines eórum,*

nec est, quod se abscóndat a calóre eius.

Ant. Surge, illumináre, Ierúsalem: quia venit lumen tuum, et glória Dómini in te vidébitur.

Ant. 3 Gaude et lætáre, nova Sion: ecce enim Rex tuus venit, mitis et salvans pópulum suum.

Psalmus 44 (45)
    

Eructávit cor meum verbum bonum,†

dico ego ópera mea regi.*

Lingua mea cálamus scribæ velóciter scribéntis.

Speciósus forma es præ fíliis hóminum,†

diffúsa est grátia in lábiis tuis,*

proptérea benedíxit te Deus in ætérnum.

Accíngere gládio tuo super femur tuum,
potentíssime,*

magnificéntia tua et ornátu tuo.

Et ornátu tuo procéde, currum ascénde*

propter veritátem et mansuetúdinem et iustítiam.

Et dóceat te mirabília déxtera tua:†

sagíttæ tuæ acútæ
— pópuli sub te cadent — *

in corda inimicórum regis.

Sedes tua, Deus, in sæculum sæculi;*

sceptrum æquitátis sceptrum regni tui.

Dilexísti iustítiam et odísti iniquitátem,†

proptérea unxit te Deus, Deus tuus,*

óleo lætítiæ præ consórtibus tuis.

Myrrha et áloe et cásia ómnia vestiménta tua;*

e dómibus ebúrneis chordæ deléctant te.

Fíliæ regum in pretiósis tuis;*

ástitit regína a dextris tuis ornáta auro ex Ophir.
    

Audi, fília, et vide,†

et inclína aurem tuam*

et oblivíscere pópulum tuum
et domum patris tui;

et concupíscet rex spéciem tuam.*

Quóniam ipse est dóminus tuus, et adóra eum.

Fília Tyri cum munéribus;*

vultum tuum deprecabúntur dívites plebis.

Gloriósa nimis fília regis intrínsecus,*

textúris áureis circumamícta.

In véstibus variegátis adducétur regi;*

vírgines post eam, próximæ eius, afferúntur tibi.

Afferúntur in lætítia et exsultatióne,*

adducúntur in domum regis.

Pro pátribus tuis erunt tibi fílii;*

constítues eos príncipes super omnem terram.

Memor ero nóminis tui*

in omni generatióne et generatióne;

proptérea pópuli confitebúntur tibi in ætérnum*

et in sæculum sæculi.

Ant. Gaude et lætáre, nova Sion: ecce enim Rex tuus venit, mitis et salvans pópulum suum.

V/. Recólimus, Deus, misericórdiam tuam.
R/. In médio templi tui.

Lectio prior

De libro Exodi 13, 1-3a. 11-16

Consecratio primogeniti

In diébus illis: Locútus est Dóminus ad Móysen dicens: «Sanctífica mihi omne primogénitum, quod áperit vulvam in fíliis Israel, tam de homínibus quam de iuméntis: mea sunt enim ómnia».

Et ait Móyses ad pópulum:

«Cum introdúxerit te Dóminus in terram Chananæi, sicut iurávit tibi et pátribus tuis, et déderit tibi eam, separábis omne, quod áperit vulvam Dómino et quod primitívum est in pecóribus tuis; quidquid habúeris masculíni sexus, consecrábis Dómino. Primogénitum ásini mutábis ove; quod, si non redémeris, interfícies. Omne autem primogénitum hóminis de fíliis tuis prétio rédimes. Cumque interrogáverit te fílius tuus cras dicens: “Quid est hoc?”, respondébis ei: “In manu forti edúxit nos Dóminus de Ægýpto, de domo servitútis. Nam, cum indurátus esset phárao et nollet nos dimíttere, occídit Dóminus omne primogénitum in terra Ægýpti, a primogénito hóminis usque ad primogénitum iumentórum; idcírco ímmolo Dómino omne, quod áperit vulvam masculíni sexus, et ómnia primogénita filiórum meórum rédimo”. Erit ígitur quasi signum in manu tua et quasi appénsum quid ob recordatiónem inter óculos tuos; eo quod in manu forti edúxit nos Dóminus de Ægýpto».

Responsorium   Cf. Lc 2, 28
R/. Adórna thálamum tuum, Sion, et súscipe regem Christum: * Quem Virgo concépit, Virgo péperit, Virgo post partum, quem génuit, adorávit.
V/. Accípiens Símeon púerum in mánibus, grátias agens benedíxit Dóminum. * Quem.

Lectio altera

Ex Oratiónibus sancti Sophrónii epíscopi (Orat. 3, de Hypapante, 6. 7: PG 87, 3, 3291-3293)

Lucem claram ac sempiternam excipiamus

In occúrsum currámus Christi univérsi, qui tam pie illíus cólimus veneramúrque mystérium, propénso cuncti ánimo eámus. Nemo sit occúrsus non párticeps, nemo a luce ferénda aliénus.

Cereórum étiam splendórem áddimus, tum ostendéndo splendórem accedéntis divínum, a quo cuncta splendéscunt, pessimísque depúlsis ténebris illustrántur abundántia lucis ætérnæ; tum vel máxime manifestándo splendórem ánimæ, quocum nos occúrrere Christo necésse sit.

Ut enim Dei Mater Virgóque integérrima, veram ulnis tulit lucem, iísque áffuit, qui iacébant in ténebris; ita et illustratiónibus illíus nos illustráti, ac lumen ómnibus appárens tenéntes mánibus, ei qui vere lux est, óbviam ire festinémus.

Nam profécto, quia lux venit in mundum, eúmque ténebris circumfúsum illustrávit, et quia visitávit nos Oriens ex alto atque his, qui in ténebris sedébant, affúlsit; hoc nostrum est mystérium; idcírco lámpades tenéntes incédimus, idcírco lúmina feréntes accúrrimus, tum ita designántes, quod illúxit nobis lumen; tum splendórem, ab eo nobis affutúrum, innuéntes. Quaprópter currámus una, Deo cuncti occurrámus.

Lux illa vera, quæ illúminat omnem hóminem veniéntem in hunc mundum, venit. Omnes ergo, o fratres, illuminémur; omnes illustrémur.

Nemo nostrum máneat hoc non initiátus splendóre, nemo opplétus illum nocte persístat; sed prodeámus omnes spléndidi; illustráti eámus óbviam simul univérsi, lucémque illam claram ac sempitérnam excipiámus cum sene Simeóne; exsultantésque cum eo ánimis, Genitóri Patríque lucis, qui misit lucem veram caliginémque dépulit ac nos omnes effécit spléndidos, cum gratiárum actióne hymnum concinámus.

Dei enim salutáre, quod parávit ante fáciem ómnium populórum atque ad nostram novi Israélis glóriam manifestávit, étiam nos per ipsum vídimus, fuimúsque vétere illo obscuróque crímine, uti vitæ præséntis vínculis, viso Christo Símeon, conféstim absolúti.

Nos étiam Christum e Bethlehémo ad nos proféctum compléxi fide, facti sumus ex géntibus Dei pópulus (ipse enim Dei Patrísque salutáre est) oculísque Deum carnem factum conspéximus, ac visa Dei præséntia ulnísque mentis admíssa, novus Israel nuncupámur, eámque festis anniversáriis, in obliviónem eius numquam ventúri, celebrámus.

Responsorium   Ez 43, 4. 5; cf. Lc 2, 22
R/. Maiéstas Dómini ingréssa est templum, per viam portæ, quæ respiciébat ad oriéntem, * Et ecce repléta erat glória Dómini domus.
V/. Induxérunt púerum Iesum in templum paréntes eius. * Et ecce.

Hymnus Te Deum.

Oratio

Omnípotens sempitérne Deus, maiestátem tuam súpplices exorámus, ut sicut Unigénitus Fílius tuus hodiérna die cum nostræ carnis substántia in templo est præsentátus, ita nos fácias purificátis tibi méntibus præsentári. Per Dóminum.

Ad Laudes matutinas

Hymnus

Ant. 1 Símeon iustus et timorátus exspectábat redemptiónem Israel, et Spíritus Sanctus erat in eo.

Ant. 2 Accípiens Símeon púerum in mánibus, grátias agens benedíxit Deum.

Ant. 3 Lumen ad revelatiónem géntium, et glóriam plebis tuæ Israel.

Lectio brevis   Mal 3, 1

Ecce ego mittam ángelum meum, et præparábit viam ante fáciem meam; et statim véniet in templum suum Dominátor, quem vos quæritis, et ángelus testaménti, quem vos vultis.

Responsorium breve
R/. Adoráte Dóminum * In aula sancta eius. Adoráte.
V/. Afférte Dómino glóriam et honórem. * In aula sancta eius. Glória Patri. Adoráte.

Ad Benedictus, ant. Cum indúcerent púerum Iesum paréntes eius, accépit eum Símeon in ulnas suas et benedíxit Deum.

Preces

Salvatórem nostrum in templo præsentátum adorémus, ab ipso postulántes: Oculi nostri vídeant salútem tuam, Dómine.

Pater noster.

Oratio

Omnípotens sempitérne Deus, maiestátem tuam súpplices exorámus, ut sicut Unigénitus Fílius tuus hodiérna die cum nostræ carnis substántia in templo est præsentátus, ita nos fácias purificátis tibi méntibus præsentári. Per Dóminum.

Ad Horam mediam

Ad Tertiam (Sextam, Nonam)

Hymnus Nunc, Sancte, nobis vel Certum tenéntes

Antiphonæ et psalmi de feria currente.

Lectio brevis   Is 8, 14

Et erit Dóminus in sanctuárium, in lápidem offensiónis et in petram scándali duábus dómibus Israel, in láqueum et in insídias habitántibus Ierúsalem.

V/. Recordátus est Dóminus misericórdiæ suæ.
R/. Et veritátis suæ dómui Israel.

Oratio

Ad Sextam

Hymnus Rector potens vel Dicámus laudes

Antiphonæ et psalmi de feria currente.

Lectio brevis   Is 42, 13

Dóminus sicut fortis egrediétur, sicut vir prœliátor suscitábit zelum; vociferábitur et conclamábit, super inimícos suos prævalébit.

V/. Vidérunt omnes términi terræ salutáre Dei nostri.
R/. Iubiláte Deo, omnis terra.

Oratio

Ad Nonam

Hymnus Rerum, Deus vel Ternis horárum

Antiphonæ et psalmi de feria currente.

Lectio brevis   Is 12, 5-6

Cantáte Dómino, quóniam magnífice fecit; notum sit hoc in univérsa terra. Exsúlta et lauda, quæ hábitas in Sion, quia magnus in médio tui Sanctus Israel.

V/. Misericórdia et véritas obviavérunt sibi.
R/. Iustítia et pax osculátæ sunt.

Oratio

Omnípotens sempitérne Deus, maiestátem tuam súpplices exorámus, ut sicut Unigénitus Fílius tuus hodiérna die cum nostræ carnis substántia in templo est præsentátus, ita nos fácias purificátis tibi méntibus præsentári. Per Christum.

Ad II Vesperas

Hymnus

Psalmodia

Ant. 1 Respónsum accépit Símeon a Spíritu Sancto non visúrum se mortem, nisi vidéret Dóminum.

Psalmus 109 (110), 1-5. 7
    

Dixit Dóminus Dómino meo:*

«Sede a dextris meis,

donec ponam inimícos tuos*

scabéllum pedum tuórum».

Virgam poténtiæ tuæ emíttet Dóminus ex Sion:*

domináre in médio inimicórum tuórum.

Tecum principátus in die virtútis tuæ,†

in splendóribus sanctis,*

ex útero ante lucíferum génui te.

Iurávit Dóminus et non pænitébit eum:*

«Tu es sacérdos in ætérnum
secúndum órdinem Melchísedech».

Dóminus a dextris tuis,*

conquassábit in die iræ suæ reges.

De torrénte in via bibet,*

proptérea exaltábit caput.

Ant. Respónsum accépit Símeon a Spíritu Sancto non visúrum se mortem, nisi vidéret Dóminum.

Ant. 2 Obtulérunt pro eo Dómino par túrturum aut duos pullos columbárum.

Psalmus 129 (130)
    

De profúndis clamávi ad te, Dómine;*

Dómine, exáudi vocem meam.

Fiant aures tuæ intendéntes*

in vocem deprecatiónis meæ.

Si iniquitátes observáveris, Dómine,*

Dómine, quis sustinébit?

Quia apud te propitiátio est,*

ut timeámus te.

Sustínui te, Dómine,*

sustínuit ánima mea in verbo eius;

sperávit ánima mea in Dómino*

magis quam custódes auróram.

Magis quam custódes auróram*

speret Israel in Dómino,

quia apud Dóminum misericórdia,*

et copiósa apud eum redémptio.

Et ipse rédimet Israel*

ex ómnibus iniquitátibus eius.

Ant. Obtulérunt pro eo Dómino par túrturum aut duos pullos columbárum.

Ant. 3 Vidérunt óculi mei salutáre tuum, quod parásti ante fáciem ómnium populórum.

Canticum  Cf. Col 1, 12-20
    

Grátias agámus Deo Patri,*

qui idóneos nos fecit
in partem sortis sanctórum in lúmine;

qui erípuit nos de potestáte tenebrárum*

et tránstulit in regnum Fílii dilectiónis suæ,

in quo habémus redemptiónem,*

remissiónem peccatórum;

qui est imágo Dei invisíbilis,*

primogénitus omnis creatúræ,

quia in ipso cóndita sunt univérsa†

in cælis et in terra,*

visibília et invisibília,

sive throni sive dominatiónes*

sive principátus sive potestátes.

Omnia per ipsum et in ipsum creáta sunt,†

et ipse est ante ómnia,*

et ómnia in ipso constant.

Et ipse est caput córporis ecclésiæ;†

qui est princípium, primogénitus ex mórtuis,*

ut sit in ómnibus ipse primátum tenens,

quia in ipso complácuit
omnem plenitúdinem habitáre*

et per eum reconciliáre ómnia in ipsum,

pacíficans per sánguinem crucis eius,*

sive quæ in terris sive quæ in cælis sunt.

Ant. Vidérunt óculi mei salutáre tuum, quod parásti ante fáciem ómnium populórum.

Lectio brevis   Hebr 4, 15-16

Non habémus pontíficem, qui non possit cómpati infirmitátibus nostris, tentátum autem per ómnia secúndum similitúdinem absque peccáto. Adeámus ergo cum fidúcia ad thronum grátiæ, ut misericórdiam consequámur et grátiam inveniámus in auxílium opportúnum.

Responsorium breve
R/. Notum fecit Dóminus * Salutáre suum. Notum.
V/. Quod parávit ante fáciem ómnium populórum. * Salutáre suum. Glória Patri. Notum.

Ad Magnificat, ant. Hódie beáta Virgo María púerum Iesum præsentávit in templo, et Símeon replétus Spíritu Sancto accépit eum in ulnas suas, et benedíxit Deum.

Preces

Salvatórem nostrum in templo præsentátum adorémus, ab ipso postulántes: Oculi nostri vídeant salutáre tuum, Dómine.

Pater noster.

Oratio

Omnípotens sempitérne Deus, maiestátem tuam súpplices exorámus, ut, sicut Unigénitus Fílius tuus hodiérna die cum nostræ carnis substántia in templo est præsentátus, ita nos fácias purificátis tibi méntibus præsentári. Per Dóminum.

Die 3 februarii

S. BLASII, EPISCOPI ET MARTYRIS

De Communi unius martyris, vel pastorum: pro episcopis.

Ad Officium lectionis

Lectio altera

Ex Sermónibus sancti Augustíni epíscopi (Sermo Guelferbytanus 32, De ordinatione episcopi: PLS 2, 639-640)

Patere pro ovibus meis

Fílius hóminis non venit ministrári, sed ministráre et dare ánimam suam redemptiónem pro multis. Ecce quómodo Dóminus ministrávit, ecce quales servos nos esse præcépit. Dedit ánimam suam redemptiónem pro multis: redémit nos.

Quis nostrum idóneus est redímere áliquem? Illíus quidem sánguine, illíus morte a morte redémpti sumus, illíus humilitáte iacéntes erécti sumus; sed et nos debémus conférre portiúnculas nostras membris illíus, quia membra illíus facti sumus: ille caput, nos corpus sumus.

Exhórtans dénique nos apóstolus Ioánnes in epístola sua in exémplum Dómini, qui díxerat: Erit vester servus, quicúmque vult in vobis maior esse, sicut Fílius hóminis non venit ministrári, sed ministráre, et dare ánimam suam redemptiónem pro multis; exhórtans ergo nos ad similitúdinem, ait: Christus pro nobis ánimam pósuit; sic et nos debémus pro frátribus ánimas pónere.

Ipse étiam Dóminus loquens post resurrectiónem: Petre, amas me? Respondébat ille: Amo. Hoc ille ter dixit, hoc ille ter respóndit; et totum ter Dóminus: Pasce oves meas.

Ubi mihi osténdis, quia amas me, nisi pascéndo oves meas? Quid mihi præstatúrus es amándo me, quando ómnia exspéctas a me? Quid ergo fácias amándo me, habes: pasce oves meas.

Hoc semel, et íterum, et tértio: Amas me? Amo. Pasce oves meas. Ter enim negáverat timóre: ter conféssus est amóre.

Deínde cum ei Dóminus oves suas tértio commendásset, respondénti et confiténti amórem, et damnánti et delénti timórem, contínuo subiécit: Cum iúvenis esses, cingébas te, et ibas quo volébas; cum autem sénior factus fúeris, alter cinget te, et feret quo tu non vis. Hoc autem dixit signíficans qua morte glorificatúrus erat Deum. Crucem suam pronuntiávit illi, passiónem suam prædíxit illi.

Illuc ergo pergens, Dóminus ait: Pasce oves meas: pátere pro óvibus meis.

Responsorium   Phil 1, 20b; Ps 68 (69), 21a
R/. In nullo confúndar, * Sed in omni fidúcia magnificábitur Christus in córpore meo, sive per vitam sive per mortem.
V/. Oppróbrium contrívit cor meum, et elángui. * Sed in.

Eodem die 3 februarii

S. ANSGARII, EPISCOPI

De Communi pastorum: pro episcopis

Ad Officium lectionis

Lectio altera

E Decréto Ad gentes Concílii Vaticáni secúndi de activitáte missionáli Ecclésiæ (Nn. 23-24)

Cum fiducia notum facere oportet mysterium Christi

Quamvis cuílibet discípulo Christi onus fídei disseminándæ pro parte sua incúmbat, Christus Dóminus semper e número discipulórum vocat quos vult ipse, ut sint cum illo et ut mittat eos géntibus prædicáre.

Quare per Spíritum Sanctum, qui charísmata prout vult ad utilitátem dívidit, vocatiónem missionáriam in córdibus singulórum inspírat, simúlque in Ecclésia súscitat institúta, quæ munus evangelizatiónis ad totam Ecclésiam pértinens tamquam próprium offícium suscípiant.

Speciáli enim vocatióne signántur, qui cóngrua naturáli índole præditi, dótibus et ingénio idónei, paráti sunt ad opus missionále suscipiéndum, sive autóchtones sive éxteri: sacerdótes, religiósi, láici. A legítima auctoritáte missi, fide et obœdiéntia ad eos, qui longe sunt a Christo, éxeunt, segregáti in opus ad quod assúmpti sunt tamquam minístri Evangélii, ut fiat oblátio géntium accépta et sanctificáta in Spíritu Sancto.

At vero Deo vocánti homo respondére debet tali modo, ut carni et sánguini non acquiéscens totum sese devínciat óperi Evangélii. Hoc autem respónsum dari nequit nisi Spíritu Sancto incitánte et roboránte.

Missus enim intrat in vitam et missiónem eius, qui semetípsum exinanívit formam servi accípiens. Ideo parátus esse debet ad vitam stare vocatióni suæ, renuntiáre sibi et ómnibus quæ hucúsque sua hábuit, et ómnibus ómnia sese fácere.

Annúntians Evangélium in géntibus, cum fidúcia notum fáciat mystérium Christi, pro quo legatióne fúngitur, ita ut in ipso áudeat, prout opórtet, loqui, scándalum crucis non erubéscens.

Vestígia premens Magístri sui, mitis et húmilis corde, maniféstet iugum eius suáve esse et onus leve.

Vita revéra evangélica, in multa patiéntia, in longanimitáte, in suavitáte, in caritáte non ficta testimónium reddat Dómino suo, si necésse est, usque ad sánguinis effusiónem.

Virtútem et fortitúdinem a Deo impetrábit, ut cognóscat in multo experiménto tribulatiónis et altíssimæ paupertátis abundántiam esse gáudii.

Responsorium   1 Cor 9, 16. 22b
R/. Si evangelizávero, non est mihi glória; necéssitas enim mihi incúmbit. * Væ mihi, si non evangelizávero.
V/. Omnibus ómnia factus sum, ut áliquos útique fácerem salvos. * Væ mihi.

Die 5 februarii

S. AGATHÆ, VIRGINIS ET MARTYRIS

Memoria

De Communi unius martyris, vel virginum.

Ad Officium lectionis

Lectio altera

Ex Oratióne sancti Methódii Sículi epíscopi in sanctam Agatham (Analecta Bollandiana 68, 76-78)

Ab ipso bonitatis fonte Deo donata

Anniversária sanctæ mártyris commemorátio in unum hunc locum nos omnes collégit, ut nostis, o mei auditóres, antíquæ quidem mártyris et primáriæ propter insígne certámen, sed vero recéntis, quæ quasi nunc decertándo vincat propter divína mirácula, quibus cotídie coronátur, pulchréque decorátur.

Virgo quidem est, quia ex immortális Dei Verbo (quod étiam propter me in carne sua mortem gustávit) indivisóque Dei Fílio nata est, ut lóquitur theólogus Ioánnes: Quotquot autem recepérunt eum, dedit eis potestátem fílios Dei fíeri.

Múlier ígitur virgo, quæ vos invitávit ad nostrum religiósum épulum, illa est múlier bene despónsa uni viro Christo, ut verbis utar apóstoli Pauli de thálami coniunctióne.

Virgo, quæ consciéntiæ a lúmine, coloréque sánguinis veri diviníque Agni et lábia sua et genas et linguam purpurissábat exornabátque, necnon étiam contínua mentis suæ cognitióne necem sui studiósi amatóris, quasi nuper sánguine madéntis, revolvébat intúsque circumferébat; ut hæc stola eius confessiónis non solum indelébilem ferret Christi notam purpúrei sánguinis alte iam imbíbiti, sed étiam virginális eloquéntiæ thesáuros adveniéntibus pósteris elegántes eiúsmodi colóres una cum non deficiénte verbórum scaturígine impartíret.

Hæc ítaque vere bona, quippe Dei pars exsístens, eídem Sponso suo et rursus nobis boni communióne, qua nóminis sui vim significationémque refert, Agatha, ab ipso bonitátis fonte Deo concéssa, donóque data.

Quid autem magis benéficum quam summum bonum? et quid magis celebrándum laudum præcóniis quíspiam invéniat quam Agatham?

Agatha, cuius bónitas ad nomen, ad ipsámque rem quadrat; Agatha, quæ rebus præcláre gestis bonum nomen præ se fert, et in ipso nómine præcláre abs se gesta demónstrat; Agatha, quæ vel suo nómine állicit, ut ad sese omnes maximópere occúrrant, quæ étiam suo exémplo docet, ut ad verum bonum, qui solus Deus est, omnes sine mora secum conténdant.

Responsorium

R/. Ego autem, adiúta a Dómino, perseverábo in confessióne eius, * Qui me salvam fecit et consolátus est me.
V/. Immaculátus Dóminus immaculátam sibi fámulam misericórditer consecrávit. * Qui me.

Ad Laudes matutinas

Ad Laud. mat. de Com. Mart. vel Virg.

Ad Benedictus, ant. Agatha lætíssime et gloriánter ibat ad cárcerem, quasi ad épulas invitáta, et agónem suum Dómino précibus commendábat.

Preces de Com. Mart. vel Virg.

Ad Vesperas

Ad II Vesp. de Com. Mart. vel Virg.

Ad Magnificat, ant. Dómine Iesu Christe, magíster bone, grátias ago tibi, qui me fecísti víncere torménta carníficum; iube me, Dómine, ad tuam immarcescíbilem glóriam felíciter perveníre.

Preces de Com. Mart. vel Virg.

Die 6 februarii

SS. PAULI MIKI ET SOCIORUM, MARTYRUM

Memoria

De Communi plurimorum martyrum.

Ad Officium lectionis

Lectio altera

Ex História martýrii sanctórum Pauli Miki eiúsque sociórum ab auctóre coævo conscrípta (Cap. 14, 109-110: Acta Sanctorum Febr. 1, 769)

Eritis mihi testes

Crúcibus defíxis, mirábile fuit vidére ómnium constántiam, ad quam eos hortabántur, partim Pater Pásius, partim Pater Rodríguez. Pater Commissárius semper cónstitit quasi immótus óculis in cælum coniéctis. Frater Martínus ad agéndum divínæ bonitáti grátias concinébat quosdam psalmos, adiúncto versículo In manus tuas, Dómine. Frater Francíscus Blancus étiam clara voce Deo agébat grátias. Frater Gunsálvus ádmodum eláta voce dicébat domínicam oratiónem et salutatiónem angélicam.

Paulus Miki frater noster, videns se consístere in suggéstu ómnium, quos umquam habúerat, honoratíssimo, primum circumstántibus apéruit se Iapónium et de Societáte Iesu esse, moríque propter annuntiátum Evangélium, et grátias Deo ob benefícium tam exímium ágere, deínde hæc verba subiécit: «Cum ad hoc témporis punctum pervénerim e vobis néminem esse opínor, qui me credat velle párcere veritáti. Decláro ítaque vobis nullam esse ad salútem viam, nisi quam tenent christiáni. Quæ cum dóceat me ignóscere inimícis, et ómnibus qui me offendérunt, ego libénter regi omnibúsque meæ mortis auctóribus ignósco, eósque rogo ut christiáno baptísmo initiári velint».

Hinc óculis in sócios convérsis cœpit eos in hoc extrémo conflíctu animáre; in quorum ómnium vúltibus lætítia quædam apparébat, sed in Ludovíco singuláris; cui cum álius quidam christiánus acclamáret, brevi eum futúrum in Paradíso, digitórum totiúsque córporis gestu gáudii pleno, ómnium in se spectántium óculos convértit.

Antónius, qui Ludovíci claudébat latus, óculis cælo infíxis, post invocátum sanctíssimum nomen Iesu et Maríæ, occínuit psalmum Laudáte, púeri, Dóminum, quem didícerat Nagasáki in institutióne catechéseos; in ea enim dédita ópera púeris quidam psalmi hanc in rem ediscéndi tradúntur.

Alii dénique repetébant: «Iesu, María», seréna fácie; nonnúlli étiam exhortabántur circumstántes ad vitam christiáno dignam; hisque et áliis simílibus actiónibus promptitúdinem moriéndi demonstrábant.

Tum carnífices quáttuor cœpére vagínis (quæ Iapóniis usitátæ sunt) exímere lánceas, ad quarum horríficum conspéctum omnes fidéles acclamárunt: «Iesu, María» et, quod plus, est complorátio secúta miserábilis ipsos fériens cælos. Carnífices quemque eórum uno alteróque ictu, brevíssimo témpore, exanimárunt.

Responsorium   Cf. Gal 6, 14; Phil 1, 29
R/. Nos autem gloriári opórtet in cruce Dómini nostri Iesu Christi, in quo est salus, vita et resurréctio nostra, * Per quem salváti et liberáti sumus.
V/. Vobis donátum est pro Christo, non solum ut in eum credátis, sed ut étiam pro illo patiámini. * Per quem.

---

---

---