Psalmodia
Ant. 1 Accépit María benedictiónem a Dómino, et misericórdiam a Deo salutári suo.
Quando sequens psalmus adhibitus est ad Invitatorium, loco eius dicitur psalmus 94 (95).
Psalmus 23 (24)
Dómini est terra et plenitúdo eius,*
orbis terrárum et qui hábitant in eo.
Quia ipse super mária fundávit eum*
et super flúmina firmávit eum.
Quis ascéndet in montem Dómini,*
aut quis stabit in loco sancto eius?
Innocens mánibus et mundo corde,†
qui non levávit ad vana ánimam suam,*
nec iurávit in dolum.
Hic accípiet benedictiónem a Dómino*
et iustificatiónem a Deo salutári suo.
Hæc est generátio quæréntium eum,*
quæréntium fáciem Dei Iacob.
Attóllite, portæ, cápita vestra,†
et elevámini, portæ æternáles,*
et introíbit rex glóriæ.
Quis est iste rex glóriæ?*
Dóminus fortis et potens,
Dóminus potens in prœlio.
Attóllite, portæ, cápita vestra,†
et elevámini, portæ æternáles,*
et introíbit rex glóriæ.
Quis est iste rex glóriæ?*
Dóminus virtútum ipse est rex glóriæ.
Ant. Accépit María benedictiónem a Dómino, et misericórdiam a Deo salutári suo.
Ant. 2 Sanctificávit tabernáculum suum Altíssimus.
Psalmus 45 (46)
Deus est nobis refúgium et virtus,*
adiutórium in tribulatiónibus invéntus est nimis.
Proptérea non timébimus, dum turbábitur terra,*
et transferéntur montes in cor maris.
Fremant et intuméscant aquæ eius,*
conturbéntur montes in elatióne eius.
Flúminis rivi lætíficant civitátem Dei,*
sancta tabernácula Altíssimi.
Deus in médio eius, non commovébitur;*
adiuvábit eam Deus mane dilúculo.
Fremuérunt gentes, commóta sunt regna;*
dedit vocem suam, liquefácta est terra.
Dóminus virtútum nobíscum,*
refúgium nobis Deus Iacob.
Veníte et vidéte ópera Dómini,*
quæ pósuit prodígia super terram.
Auferet bella usque ad finem terræ,†
arcum cónteret et confrínget arma*
et scuta combúret igne.
Vacáte et vidéte quóniam ego sum Deus:*
exaltábor in géntibus et exaltábor in terra.
Dóminus virtútum nobíscum,*
refúgium nobis Deus Iacob.
Ant. Sanctificávit tabernáculum suum Altíssimus.
Ant. 3 Gloriósa dicta sunt de te, Virgo María.
Psalmus 86 (87)
Fundaménta eius in móntibus sanctis;†
díligit Dóminus portas Sion*
super ómnia tabernácula Iacob.
Gloriósa dicta sunt de te,*
cívitas Dei!
Memor ero Rahab et Babylónis inter sciéntes me;†
ecce Philistæa et Tyrus cum Æthiópia:*
hi nati sunt illic.
Et de Sion dicétur: «Hic et ille natus est in ea;*
et ipse firmávit eam Altíssimus».
Dóminus réferet in librum populórum:*
«Hi nati sunt illic».
Et cantant sicut choros ducéntes:*
«Omnes fontes mei in te».
Ant. Gloriósa dicta sunt de te, Virgo María.
