FERIA II
HEBDOMADÆ III

Ad Invitatorium

V/. Dómine, lábia.

Ant. Præoccupémus fáciem Dómini in confessióne.

Veníte, exsultémus vel Iubiláte Dómino vel Deus misereátur nostri vel Dómini est terra.

Ad Officium lectionis

V/. Deus, in adiutórium. Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.

Hymnus
I. Quando Officium lectionis dicitur noctu vel summo mane.
II. Quando Officium lectionis dicitur diurno tempore.

Psalmodia

Ant. 1 Deus noster maniféste véniet, et non silébit.

Psalmus 49 (50)
Vera in Dominum pietas

Non veni solvere legem, sed adimplere (Cf. Mt 5, 17).

I

Deus deórum Dóminus locútus est*

et vocávit terram a solis ortu usque ad occásum.

Ex Sion speciósa decóre Deus illúxit,*

Deus noster véniet et non silébit:

ignis consúmens est in conspéctu eius*

et in circúitu eius tempéstas válida.

Advocábit cælum desúrsum*

et terram discérnere pópulum suum:

«Congregáte mihi sanctos meos,*

qui disposuérunt testaméntum meum
in sacrifício».

Et annuntiábunt cæli iustítiam eius,*

quóniam Deus iudex est.

Ant. Deus noster maniféste véniet, et non silébit.

Ant. 2 Immola Deo sacrifícium laudis.

II

«Audi, pópulus meus, et loquar;†

Israel, et testificábor advérsum te:*

Deus, Deus tuus ego sum.

Non in sacrifíciis tuis árguam te;*

holocáusta enim tua
in conspéctu meo sunt semper.

Non accípiam de domo tua vítulos,*

neque de grégibus tuis hircos.

Quóniam meæ sunt omnes feræ silvárum,*

iumentórum mille in móntibus.

Cognóvi ómnia volatília cæli,*

et, quod movétur in agro, meum est.

Si esuríero non dicam tibi;*

meus est enim orbis terræ et plenitúdo eius.

Numquid manducábo carnes taurórum*

aut sánguinem hircórum potábo?

Immola Deo sacrifícium laudis*

et redde Altíssimo vota tua;

et ínvoca me in die tribulatiónis:*

éruam te, et honorificábis me».

Ant. Immola Deo sacrifícium laudis.

Ant. 3 Misericórdiam vólui, et non sacrifícium: et sciéntiam Dei plus quam holocáusta.

III

Peccatóri autem dixit Deus:†

«Quare tu enárras præcépta mea*

et assúmis testaméntum meum in os tuum?

Tu vero odísti disciplínam*

et proiecísti sermónes meos retrórsum.

Si vidébas furem, currébas cum eo;*

et cum adúlteris erat pórtio tua.

Os tuum dimittébas ad malítiam,*

et lingua tua concinnábat dolos.

Sedens advérsus fratrem tuum loquebáris*

et advérsus fílium matris tuæ
proferébas oppróbrium.

Hæc fecísti, et tácui.†

Existimásti quod eram tui símilis.*

Arguam te et státuam illa contra fáciem tuam.

Intellégite hæc, qui obliviscímini Deum,*

nequándo rápiam, et non sit qui erípiat.

Qui immolábit sacrifícium laudis,
honorificábit me,†

et, qui immaculátus est in via,*

osténdam illi salutáre Dei».

Ant. Misericórdiam vólui, et non sacrifícium: et sciéntiam Dei plus quam holocáusta.

V/. Audi, pópule meus, et loquar.
R/. Deus, Deus tuus ego sum.

Lectiones et oratio singulis Officiis convenientes.

Ad Laudes matutinas

V/. Deus, in adiutórium. Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.

Hymnus

Psalmodia

Ant. 1 Beáti qui hábitant in domo tua, Dómine.

Psalmus 83 (84)
    
Desiderium templi Domini

Non habemus hic manentem civitatem, sed futuram inquirimus (Hebr 13, 14).

Quam dilécta tabernácula tua, Dómine virtútum!*

Concupíscit et déficit ánima mea in átria Dómini.

Cor meum et caro mea*

exsultavérunt in Deum vivum.

Etenim passer invénit sibi domum,†

et turtur nidum sibi, ubi ponat pullos suos:*

altária tua, Dómine virtútum,
rex meus et Deus meus.

Beáti, qui hábitant in domo tua:*

in perpétuum laudábunt te.

Beátus vir, cuius est auxílium abs te,*

ascensiónes in corde suo dispósuit.

Transeúntes per vallem sitiéntem
in fontem ponent eam,*

étenim benedictiónibus véstiet eam
plúvia matutína.

Ibunt de virtúte in virtútem,*

vidébitur Deus deórum in Sion.

Dómine Deus virtútum, exáudi oratiónem meam;*

áuribus pércipe, Deus Iacob.

Protéctor noster áspice, Deus,*

et réspice in fáciem christi tui.

Quia mélior est dies una in átriis tuis super mília,†

elégi ad limen esse in domo Dei mei*

magis quam habitáre in tabernáculis peccatórum.

Quia sol et scutum est Dóminus Deus,†

grátiam et glóriam dabit Dóminus;*

non privábit bonis eos,
qui ámbulant in innocéntia.

Dómine virtútum,*

beátus homo, qui sperat in te.

Ant. Beáti qui hábitant in domo tua, Dómine.

Ant. 2 Veníte, et ascendámus ad montem Dómini.

Canticum  Is 2, 2-5
    
Mons domus Domini in vertice montium

Omnes gentes venient et adorabunt in conspectu tuo (Ap 15, 4).

Erit in novíssimis diébus*

præparátus mons domus Dómini
in vértice móntium,

et elevábitur super colles,*

et fluent ad eum omnes gentes.

Et ibunt pópuli multi et dicent:†

«Veníte et ascendámus ad montem Dómini,*

ad domum Dei Iacob,

ut dóceat nos vias suas,*

et ambulémus in sémitis eius»;

quia de Sion exíbit lex*

et verbum Dómini de Ierúsalem.

Et iudicábit gentes*

et árguet pópulos multos,

et conflábunt gládios suos in vómeres*

et lánceas suas in falces;

non levábit gens contra gentem gládium,*

nec exercebúntur ultra ad prœlium.

Domus Iacob, veníte,*

et ambulémus in lúmine Dómini.

Ant. Veníte, et ascendámus ad montem Dómini.

Ant. 3 Cantáte Dómino, benedícite nómini eius.

Psalmus 95 (96)
    
Dominus rex et iudex omnis terræ

Cantabant quasi canticum novum ante sedem in conspectu Agni (Cf. Ap 14, 3).

Cantáte Dómino cánticum novum,*

cantáte Dómino, omnis terra.

Cantáte Dómino, benedícite nómini eius,*

annuntiáte de die in diem salutáre eius.

Annuntiáte inter gentes glóriam eius,*

in ómnibus pópulis mirabília eius.

Quóniam magnus Dóminus et laudábilis nimis,*

terríbilis est super omnes deos.

Quóniam omnes dii géntium inánia,*

Dóminus autem cælos fecit.

Magnificéntia et pulchritúdo in conspéctu eius,*

poténtia et decor in sanctuário eius.

Afférte Dómino, famíliæ populórum,†

afférte Dómino glóriam et poténtiam,*

afférte Dómino glóriam nóminis eius.

Tóllite hóstias et introíte in átria eius,*

adoráte Dóminum in splendóre sancto.

Contremíscite a fácie eius, univérsa terra,*

dícite in géntibus: «Dóminus regnávit!».

Etenim corréxit orbem terræ,
qui non commovébitur;*

iudicábit pópulos in æquitáte.

Læténtur cæli et exsúltet terra,†

sonet mare et plenitúdo eius;*

gaudébunt campi et ómnia, quæ in eis sunt.

Tunc exsultábunt ómnia ligna silvárum†

a fácie Dómini, quia venit,*

quóniam venit iudicáre terram.

Iudicábit orbem terræ in iustítia*

et pópulos in veritáte sua.

Ant. Cantáte Dómino, benedícite nómini eius.

Lectio brevis   Iac 2, 12-13

Sic loquímini et sic fácite sicut per legem libertátis iudicándi. Iudícium enim sine misericórdia illi, qui non fecit misericórdiam; superexúltat misericórdia iudício.

Responsorium breve
R/. Benedíctus Dóminus * A sæculo et usque in sæculum. Benedíctus.
V/. Qui facit mirabília solus. * A sæculo et usque in sæculum. Glória Patri. Benedíctus.

Ad Benedictus, ant. Benedíctus Dóminus Deus noster.

Preces

Deum, qui hómines in mundo pósuit, ut concórditer ad suam glóriam opus fíeret ab illis, eníxe rogémus: Fac nos te glorificáre, Dómine.

Pater noster.

Oratio

Dirígere et sanctificáre, régere et gubernáre dignáre, Dómine Deus, Rex cæli et terræ, hódie corda et córpora nostra, sensus, sermónes et actus nostros in lege tua et in opéribus mandatórum tuórum, ut hic et in ætérnum, te auxiliánte, salvi et líberi esse mereámur. Per Dóminum.

Conclusio Horæ, ut in Ordinario.

 

Ad Horam mediam

V/. Deus, in adiutórium. Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.

Hymnus, ut in Ordinario.
  Ad Tertiam Nunc, Sancte, nobis vel Certum tenéntes
  Ad Sextam Rector potens vel Dicámus laudes
  Ad Nonam Rerum, Deus vel Ternis horárum

Psalmodia

Ant. 1 Mandáta tua exquisívi, Dómine; in ipsis vivificásti me.

Psalmus 118 (119), 89-96
XII (Lamed)
Meditatio verbi Domini in lege

Mandatum novum do vobis, ut diligatis invicem sicut dilexi vos (Cf. Io 13, 34).

In ætérnum, Dómine,*

verbum tuum constitútum est in cælo.

In generatiónem et generatiónem véritas tua;*

firmásti terram, et pérmanet.

Secúndum iudícia tua pérmanent hódie,*

quóniam ómnia sérviunt tibi.

Nisi quod lex tua delectátio mea est,*

tunc forte periíssem in humiliatióne mea.

In ætérnum non oblivíscar mandáta tua,*

quia in ipsis vivificásti me.

Tuus sum ego: salvum me fac,*

quóniam mandáta tua exquisívi.

Me exspectavérunt peccatóres, ut pérderent me;*

testimónia tua intelléxi.

Omni consummatióni vidi finem,*

latum præcéptum tuum nimis.

Ant. Mandáta tua exquisívi, Dómine; in ipsis vivificásti me.

Ant. 2 Dómine, spes mea a iuventúte mea.

Psalmus 70 (71)
Domine, spes mea a iuventute mea

Spe gaudentes, in tributatione patientes (Rom 12, 12).

I

In te, Dómine, sperávi,*

non confúndar in ætérnum.

In iustítia tua líbera me et éripe me;*

inclína ad me aurem tuam et salva me.

Esto mihi in rupem præsídii
et in domum munítam,*

ut salvum me fácias,

quóniam fortitúdo mea*

et refúgium meum es tu.

Deus meus, éripe me de manu peccatóris*

et de manu contra legem agéntis et iníqui.

Quóniam tu es exspectátio mea, Dómine;*

Dómine, spes mea a iuventúte mea.

Super te inníxus sum ex útero,†

de ventre matris meæ tu es suscéptor meus;*

in te laus mea semper.

Tamquam prodígium factus sum multis,*

et tu adiútor fortis.

Repleátur os meum laude tua,*

tota die magnitúdine tua.

Ne proícias me in témpore senectútis;*

cum defécerit virtus mea, ne derelínquas me.

Quia dixérunt inimíci mei mihi,†

et, qui observábant ánimam meam,*

consílium fecérunt in unum

dicéntes: «Deus derelíquit eum!†

Persequímini et comprehéndite eum,*

quia non est qui erípiat».

Deus, ne elongéris a me;*

Deus meus, in auxílium meum festína.

Confundántur et defíciant
adversántes ánimæ meæ;*

operiántur confusióne et pudóre,
qui quærunt mala mihi.

Ant. Dómine, spes mea a iuventúte mea.

Ant. 3 Usque in senéctam, Deus, ne derelínquas me.

II

Ego autem semper sperábo*

et adíciam super omnem laudem tuam.

Os meum annuntiábit iustítiam tuam,†

tota die salutáre tuum:*

quæ dinumeráre nescívi.

Véniam ad poténtias Dómini;*

Dómine, memorábor iustítiæ tuæ solíus.

Deus, docuísti me a iuventúte mea;*

et usque nunc annuntiábo mirabília tua.

Et usque in senéctam et sénium,*

Deus, ne derelínquas me,

donec annúntiem bráchium tuum*

generatióni omni, quæ ventúra est.

Poténtia tua et iustítia tua, Deus,†

usque in altíssima, qui fecísti magnália:*

Deus, quis símilis tibi?

Quantas ostendísti mihi
tribulatiónes multas et malas;†

íterum vivificásti me*

et de abýssis terræ íterum reduxísti me.

Multiplicábis magnitúdinem meam*

et convérsus consoláberis me.

Nam et ego confitébor tibi,†

in psaltério veritátem tuam, Deus meus;*

psallam tibi in cíthara, Sanctus Israel.

Exsultábunt lábia mea, cum cantávero tibi,*

et ánima mea, quam redemísti;

sed et lingua mea tota die meditábitur
iustítiam tuam,*

cum confúsi et revériti fúerint,
qui quærunt mala mihi.

Ant. Usque in senéctam, Deus, ne derelínquas me.

Ad Tertiam (Sextam, Nonam)
Lectio brevis   2 Cor 13, 11
Fratres, gaudéte, perfécti estóte, exhortámini ínvicem, idem sápite, pacem habéte, et Deus dilectiónis et pacis erit vobíscum.

V/. Oculi Dómini super iustos.
R/. Et aures eius in clamórem eórum.

Oratio

Deus, Pater óptime, qui labórem homínibus ita dedísti, ut mútua semper arte ad altióra profícerent, præsta, quæsumus, sic nos iúgiter operári, ut filiórum in te spíritu et fratérna in omnes caritáte vivámus. Per Christum.

(Ad Vesperas)

Ad Sextam
Lectio brevis   Rom 6, 22

Nunc liberáti a peccáto, servi autem facti Deo, habétis fructum vestrum in sanctificatiónem, finem vero vitam ætérnam!

V/. Deus, tu convérsus vivificábis nos.
R/. Et plebs tua lætábitur in te.

Oratio

Deus, qui messis ac víneæ dóminus es et custos, quique offícia tríbuis et iusta stipéndia meritórum, fac nos diéi pondus ita portáre, ut nihil umquam de tuis plácitis conquerámur. Per Christum.

(Ad Vesperas)

Ad Nonam
Lectio brevis   Col 1, 21-22

Vos, cum essétis aliquándo alienáti et inimíci sensu in opéribus malis, nunc autem reconciliávit Deus in córpore carnis Christi per mortem exhibére vos sanctos et immaculátos et irreprehensíbiles coram ipso.

V/. Psállite Dómino, sancti eius.
R/. Et confitémini memóriæ sanctitátis eius.

Oratio

Deus, qui nos ádvocas illa hora, qua ad templum ascendébant Apóstoli, præsta, ut orátio, quam in nómine Iesu sincéra tibi mente persólvimus, ómnibus nomen illud invocántibus salútem eius váleat impetráre. Per Christum.

Conclusio Horæ, ut in Ordinario.

 

Ad Vesperas

V/. Deus, in adiutórium. Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.

Hymnus

Psalmodia

Ant. 1 Oculi nostri semper ad Dóminum, donec misereátur nostri.

Psalmus 122 (123)
    

Dominus fiducia populi

Duo cæci ... clamaverunt: «Domine, miserere nostri, Fili David» (Mt 20, 30).

Ad te levávi óculos meos,*

qui hábitas in cælis.

Ecce sicut óculi servórum
ad manus dominórum suórum,*

sicut óculi ancíllæ ad manus dóminæ suæ,

ita óculi nostri ad Dóminum Deum nostrum,*

donec misereátur nostri.

Miserére nostri, Dómine, miserére nostri,*

quia multum repléti sumus despectióne;

quia multum repléta est ánima nostra*

derisióne abundántium
et despectióne superbórum.

Ant. Oculi nostri semper ad Dóminum, donec misereátur nostri.

Ant. 2 Adiutórium nostrum in nómine Dómini, qui fecit cælum et terram.

Psalmus 123 (124)
    
Adiutorium nostrum in nomine Domini

Dixit Dominus Paulo: «Noli timere ... quia ego sum tecum» (Act 18, 9-10).

Nisi quia Dóminus erat in nobis,
dicat nunc Israel,†

nisi quia Dóminus erat in nobis,*

cum exsúrgerent hómines in nos:

forte vivos deglutíssent nos,*

cum irascerétur furor eórum in nos.

Fórsitan aqua absorbuísset nos,†

torrens pertransísset ánimam nostram*

fórsitan pertransíssent ánimam nostram
aquæ intumescéntes.

Benedíctus Dóminus;*

qui non dedit nos in direptiónem déntibus eórum.

Anima nostra sicut passer erépta est*

de láqueo venántium:

láqueus contrítus est,*

et nos erépti sumus.

Adiutórium nostrum in nómine Dómini,*

qui fecit cælum et terram.

Ant. Adiutórium nostrum in nómine Dómini, qui fecit cælum et terram.

Ant. 3 In Fílio suo elégit nos Deus in adoptiónem filiórum.

Canticum  Eph 1, 3-10
    
De Deo salvatore

Benedíctus Deus
et Pater Dómini nostri Iesu Christi,*

qui benedíxit nos in omni benedictióne spiritáli
in cæléstibus in Christo,

sicut elégit nos in ipso ante mundi constitutiónem,†

ut essémus sancti et immaculáti*

in conspéctu eius in caritáte,

qui prædestinávit nos in adoptiónem filiórum†

per Iesum Christum in ipsum,*

secúndum beneplácitum voluntátis suæ,

in laudem glóriæ grátiæ suæ,*

in qua gratificávit nos in Dilécto,

in quo habémus redemptiónem
per sánguinem eius,*

remissiónem peccatórum,

secúndum divítias grátiæ eius,†

qua superabundávit in nobis*

in omni sapiéntia et prudéntia,

notum fáciens nobis
mystérium voluntátis suæ,*

secúndum beneplácitum eius,

quod propósuit in eo,*

in dispensatiónem plenitúdinis témporum:

recapituláre ómnia in Christo,*

quæ in cælis et quæ in terra.

Ant. In Fílio suo elégit nos Deus in adoptiónem filiórum.

Lectio brevis   Iac 4, 11-12

Nolíte detráhere altérutrum, fratres; qui détrahit fratri aut qui iúdicat fratrem suum, détrahit legi et iúdicat legem; si autem iúdicas legem, non es factor legis sed iudex. Unus est legislátor et iudex, qui potest salváre et pérdere; tu autem quis es, qui iúdicas próximum?

Responsorium breve
R/. Sana ánimam meam, * Quia peccávi tibi. Sana.
V/. Ego dixi: Dómine, miserére mei. * Quia peccávi tibi. Glória Patri. Sana.

Ad Magnificat, ant. Magníficat ánima mea Dóminum, quia respéxit Deus humilitátem meam.

Preces (Vel)

Christus omnes hómines ad salútem vult perdúcere. Ideo eum sincéro ánimi afféctu exorémus: Trahe ómnia ad te, Dómine.

Pater noster.

Oratio

Deus, qui lumen indefíciens mérito prædicáris, nobis, ad hanc horam addúctis, et ténebras, quæsumus, illumináre, et delícta dignáre propitiátus ignóscere. Per Dóminum.

Conclusio Horæ, ut in Ordinario.

 

---

---

---