FERIA III
HEBDOMADÆ III
V/. Dómine, lábia.
Ant. Regem magnum Dóminum, veníte, adorémus.
Veníte, exsultémus vel Iubiláte Dómino vel Deus misereátur nostri vel Dómini est terra.
V/. Deus, in adiutórium. Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.
Hymnus
I. Quando Officium lectionis dicitur noctu vel summo mane.
II. Quando Officium lectionis dicitur diurno tempore.
Psalmodia
Ant. 1 Exsúrgit Deus, et fúgiunt qui odérunt eum a fácie eius.
Psalmus 67 (68)
Triumphalis ingressus Domini
Ascendens in altum captivam duxit captivitatem, dedit dona hominibus (Eph 4, 8).
I
Exsúrgit Deus, et dissipántur inimíci eius;*
et fúgiunt qui odérunt eum a fácie eius.
Sicut dissipátur fumus, tu díssipas;†
sicut fluit cera a fácie ignis,*
sic péreunt peccatóres a fácie Dei.
Et iusti læténtur et exsúltent in conspéctu Dei*
et delecténtur in lætítia.
Cantáte Deo, psalmum dícite nómini eius;†
iter fácite ei, qui fertur super nubes:*
Dóminus nomen illi.
Iubiláte in conspéctu eius;†
pater orphanórum et iudex viduárum,*
Deus in habitáculo sancto suo.
Deus, qui inhabitáre facit desolátos in domo,†
qui edúcit vinctos in prosperitátem;*
verúmtamen rebélles habitábunt in árida terra.
Deus, cum egrederéris in conspéctu pópuli tui,*
cum pertransíres in desérto, terra mota est,
étiam cæli distillavérunt a fácie Dei Sínai,*
a fácie Dei Israel.
Plúviam voluntáriam effundébas, Deus;*
hereditátem tuam infirmátam, tu refecísti eam.
Animália tua habitábant in ea,*
parásti in bonitáte tua páuperi, Deus.
Ant. Exsúrgit Deus, et fúgiunt qui odérunt eum a fácie eius.
Ant. 2 Deus noster, Deus ad salvándum; et Dómini sunt éxitus mortis.
II
Dóminus dat verbum;*
vírgines annuntiántes bona sunt agmen ingens:
«Reges exercítuum fúgiunt, fúgiunt,*
et spécies domus dívidit spólia.
Et vos dormítis inter médias caulas:*
alæ colúmbæ nitent argénto,
et pennæ eius pallóre auri.
Dum dispérgit Omnípotens reges super eam,*
nive dealbátur Selmon».
Mons Dei mons Basan,*
mons cacúminum mons Basan.
Ut quid invidétis, montes cacúminum,†
monti, in quo beneplácitum est Deo inhabitáre?*
Etenim Dóminus habitábit in finem.
Currus Dei decem mília mílium:*
Dóminus venit de Sínai in sancta.
Ascendísti in altum, captívam duxísti captivitátem;†
accepísti in donum hómines,*
ut étiam rebélles hábitent apud Dóminum Deum.
Benedíctus Dóminus die quotídie;*
portábit nos Deus salutárium nostrórum.
Deus noster, Deus ad salvándum;*
et Dómini, Dómini éxitus mortis.
Verúmtamen Deus confrínget cápita
inimicórum suórum,*
vérticem capillátum perambulántium
in delíctis suis.
Dixit Dóminus: «Ex Basan redúcam,*
redúcam de profúndo maris,
ut intingátur pes tuus in sánguine,*
lingua canum tuórum
ex inimícis portiónem invéniat».
Ant. Deus noster, Deus ad salvándum; et Dómini sunt éxitus mortis.
Ant. 3 Regna terræ, cantáte Deo; psállite Dómino.
III
Vidérunt ingréssus tuos, Deus,*
ingréssus Dei mei, regis mei in sancta.
Præcédunt cantóres,†
postrémi véniunt psalléntes,*
in médio iuvénculæ tympanístriæ.
«In ecclésiis benedícite Deo,*
Dómino, vos de fóntibus Israel».
Ibi Béniamin adulescéntulus ducens eos,†
príncipes Iudæ cum turma sua,*
príncipes Zábulon, príncipes Néphthali.
Manda, Deus, virtúti tuæ;*
confírma hoc, Deus, quod operátus es in nobis.
A templo tuo in Ierúsalem*
tibi áfferent reges múnera.
Increpa feram arúndinis,†
congregatiónem taurórum in vítulis populórum,*
prostérnant se cum láminis argénti.
Díssipa gentes, quæ bella volunt.†
Vénient optimátes ex Ægýpto,*
Æthiópia prævéniet manus suas Deo.
Regna terræ, cantáte Deo, psállite Dómino,†
psállite Deo, qui fertur super cælum cæli
ad oriéntem;*
ecce dabit vocem suam, vocem virtútis.
Tribúite virtútem Deo.†
Super Israel magnificéntia eius*
et virtus eius in núbibus.
Mirábilis, Deus, de sanctuário tuo!†
Deus Israel ipse tríbuet virtútem
et fortitúdinem plebi suæ.*
Benedíctus Deus!
Ant. Regna terræ, cantáte Deo; psállite Dómino.
V/. Audiam quid loquátur Dóminus Deus.
R/. Loquétur pacem ad plebem suam.
Lectiones et oratio singulis Officiis convenientes.
V/. Deus, in adiutórium. Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.
Psalmodia
Ant. 1 Benedixísti, Dómine, terram tuam; remisísti iniquitátem plebis tuæ.
Psalmus 84 (85)
Propinqua est salus nostra
In terram delapso Salvatore nostro, benedixit Deus terram suam (Origenes).
Complacuísti tibi, Dómine, in terra tua,*
convertísti captivitátem Iacob.
Remisísti iniquitátem plebis tuæ,*
operuísti ómnia peccáta eórum.
Contraxísti omnem iram tuam,*
revertísti a furóre indignatiónis tuæ.
Convérte nos, Deus, salutáris noster,*
et avérte iram tuam a nobis.
Numquid in ætérnum irascéris nobis*
aut exténdes iram tuam
a generatióne in generatiónem?
Nonne tu convérsus vivificábis nos,*
et plebs tua lætábitur in te?
Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam*
et salutáre tuum da nobis.
Audiam, quid loquátur Dóminus Deus,†
quóniam loquétur pacem
ad plebem suam et sanctos suos*
et ad eos, qui convertúntur corde.
Vere prope timéntes eum salutáre ipsíus,*
ut inhábitet glória in terra nostra.
Misericórdia et véritas obviavérunt sibi,*
iustítia et pax osculátæ sunt.
Véritas de terra orta est,*
et iustítia de cælo prospéxit.
Etenim Dóminus dabit benignitátem,*
et terra nostra dabit fructum suum.
Iustítia ante eum ambulábit,*
et ponet in via gressus suos.
Ant. Benedixísti, Dómine, terram tuam; remisísti iniquitátem plebis tuæ.
Ant. 2 Anima mea desiderávit te in nocte, de mane vígilans ad te.
Canticum Is 26, 1-4. 7-9. 12
Hymnus post victoriam de hostibus
Murus civitatis habet fundamenta duodecim (Cf. Ap 21, 14).
Urbs fortis nobis in salútem;*
pósuit muros et antemurále.
Aperíte portas, et ingrediátur gens iusta,*
quæ servat fidem.
Propósitum eius est firmum;*
servábis pacem,
quia in te sperávit.
Speráte in Dóminum in sæculis ætérnis,*
Dóminus est petra ætérna.
Sémita iusti recta est;*
rectum callem iusti complánas.
Et in sémita iudiciórum tuórum,
Dómine, sperávimus in te;*
ad nomen tuum et ad memoriále tuum
desidérium ánimæ.
Anima mea desíderat te in nocte,*
sed et spíritu meo in præcórdiis meis te quæro.
Cum resplendúerint iudícia tua in terra,*
iustítiam discent habitatóres orbis.
Dómine, dabis pacem nobis;*
ómnia enim ópera nostra operátus es nobis.
Ant. Anima mea desiderávit te in nocte, de mane vígilans ad te.
Ant. 3 Illúmina, Dómine, vultum tuum super nos.
Quando sequens psalmus adhibitus est ad Invitatorium, loco eius dicitur psalmus 94 (95).
Psalmus 66 (67)
Omnes gentes Domino confiteantur
Notum sit vobis quoniam gentibus missum est hoc salutare Dei (Act 28, 28).
Deus misereátur nostri et benedícat nobis;*
illúminet vultum suum super nos,
ut cognoscátur in terra via tua,*
in ómnibus géntibus salutáre tuum.
Confiteántur tibi pópuli, Deus;*
confiteántur tibi pópuli omnes.
Læténtur et exsúltent gentes,†
quóniam iúdicas pópulos in æquitáte*
et gentes in terra dírigis.
Confiteántur tibi pópuli, Deus,*
confiteántur tibi pópuli omnes.
Terra dedit fructum suum;*
benedícat nos Deus, Deus noster,
benedícat nos Deus,*
et métuant eum omnes fines terræ.
Ant. Illúmina, Dómine, vultum tuum super nos.
Lectio brevis 1 Io 4, 14-15
Nos vídimus et testificámur quóniam Pater misit Fílium salvatórem mundi. Quisque conféssus fúerit: Iesus est Fílius Dei, Deus in ipso manet, et ipse in Deo.
Responsorium breve
R/. Deus meus, adiútor meus, * Et sperábo in eum. Deus meus.
V/. Refúgium meum et liberátor meus. * Et sperábo in eum. Glória Patri. Deus meus.
Ad Benedictus, ant. Eréxit nobis Dóminus cornu salútis, sicut locútus est per os prophetárum suórum.
Preces
Christum, qui sibi pópulum novum acquisívit in sánguine suo, adorémus et rogémus supplíciter: Meménto pópuli tui, Dómine.
Rex et Redémptor noster, audi Ecclésiam tuam, huius diéi inítio te laudántem,
—doce eam sine intermissióne glorificáre maiestátem tuam.
Spes et fírmitas nostra, in te confídimus,
—neque umquam confundémur.
Infirmitátem nostram réspice et in adiutórium nostrum festína,
—quia sine te nihil póssumus fácere.
Páuperum et derelictórum meménto, ne dies novus sit eis pondus,
—sed solámen et gáudium.
Pater noster.
Oratio
Deus omnípotens, cuius est bona rerum et speciósa creátio, da nobis hunc diem in nómine tuo lætánter incípere, et in operósa tui fratrúmque dilectióne complére. Per Dóminum.
Conclusio Horæ ut in Ordinario.
V/. Deus, in adiutórium. Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.
Hymnus, ut in Ordinario.
Ad Tertiam Nunc, Sancte, nobis vel Certum tenéntes
Ad Sextam Rector potens vel Dicámus laudes
Ad Nonam Rerum, Deus vel Ternis horárum
Psalmodia
Ant. 1 Plenitúdo legis est diléctio.
Psalmus 118 (119), 97-104
XIII (Mem)
Quómodo diléxi legem tuam, Dómine;*
tota die meditátio mea est.
Super inimícos meos
sapiéntem me fecit præcéptum tuum,*
quia in ætérnum mihi est.
Super omnes docéntes me prudens factus sum,*
quia testimónia tua meditátio mea est.
Super senes intelléxi,*
quia mandáta tua servávi.
Ab omni via mala prohíbui pedes meos,*
ut custódiam verba tua.
A iudíciis tuis non declinávi,*
quia tu legem posuísti mihi.
Quam dúlcia fáucibus meis elóquia tua,*
super mel ori meo.
A mandátis tuis intelléxi;*
proptérea odívi omnem viam mendácii.
Ant. Plenitúdo legis est diléctio.
Ant. 2 Memor esto congregatiónis tuæ, Dómine, quam possedísti ab inítio.
Psalmus 73 (74)
Lamentatio propter templum vastatum
Nolite timere eos, qui occidunt corpus (Mt 10, 28).
I
Ut quid, Deus, reppulísti in finem,*
irátus est furor tuus super oves páscuæ tuæ?
Memor esto congregatiónis tuæ,*
quam possedísti ab inítio.
Redemísti virgam hereditátis tuæ,*
mons Sion, in quo habitásti.
Leva gressus tuos in ruínas sempitérnas:*
ómnia vastávit inimícus in sancto.
Rugiérunt, qui odérunt te,
in médio congregatiónis tuæ;*
posuérunt signa sua in signa.
Visi sunt quasi in altum secúrim vibrántes*
in silva condénsa.
Excidérunt iánuas eius in idípsum;*
in secúri et áscia deiecérunt.
Incendérunt igni sanctuárium tuum,*
in terram polluérunt tabernáculum nóminis tui;
dixérunt in corde suo: «Opprimámus eos simul».*
Combussérunt omnes congregatiónes Dei in terra.
Signa nostra non vídimus,†
iam non est prophéta,*
et apud nos non est qui cognóscat ámplius.
Usquequo, Deus, improperábit inimícus,*
spernet adversárius nomen tuum in finem?
Ut quid avértis manum tuam*
et tenes déxteram tuam in médio sinu tuo?
Deus autem rex noster ante sæcula,*
operátus est salútes in médio terræ.
Ant. Memor esto congregatiónis tuæ, Dómine, quam possedísti ab inítio.
Ant. 3 Exsúrge, Dómine, et iúdica causam tuam.
II
Tu conscidísti in virtúte tua mare,*
contribulásti cápita dracónum in aquis.
Tu confregísti cápita Levíathan,*
dedísti eum escam monstris maris.
Tu dirupísti fontes et torréntes;*
tu siccásti flúvios perénnes.
Tuus est dies et tua est nox,*
tu fabricátus es luminária et solem.
Tu statuísti omnes términos terræ,*
æstátem et híemem, tu plasmásti ea.
Memor esto huius:†
inimícus improperávit Dómino,*
et pópulus insípiens sprevit nomen tuum.
Ne tradas béstiis ánimas confiténtes tibi*
et ánimas páuperum tuórum
ne obliviscáris in finem.
Réspice in testaméntum,*
quia repléta sunt latíbula terræ
tentóriis violéntiæ.
Ne revertátur húmilis factus confúsus;*
pauper et inops laudábunt nomen tuum.
Exsúrge, Deus, iúdica causam tuam;†
memor esto improperiórum tuórum,*
quæ ab insipiénte fiunt tota die.
Ne obliviscáris voces inimicórum tuórum;*
tumúltus adversariórum tuórum ascéndit semper.
Ant. Exsúrge, Dómine, et iúdica causam tuam.
Ad Tertiam (Sextam, Nonam)
Lectio brevis Ier 22, 3
Fácite iudícium et iustítiam et liberáte vi oppréssum de manu expoliántis et ádvenam et pupíllum et víduam nolíte afflígere, neque opprimátis iníque et sánguinem innocéntem ne effundátis.
V/. Dóminus iudicábit orbem terræ in iustítia.
R/. Iudicábit pópulos in æquitáte.
Oratio
Omnípotens sempitérne Deus, qui Paráclitum Sanctum tuum hora tértia in Apóstolos effudísti, in nos quoque eúndem Spíritum caritátis emítte, ut fidéle tibi coram ómnibus homínibus testimónium præbeámus. Per Christum.
Ad Sextam
Lectio brevis Deut 15, 7-8
Si unus de frátribus tuis, qui morántur in una civitátum tuárum, ad paupertátem vénerit, non obdurábis cor tuum, nec cóntrahes manum; sed apéries eam páuperi fratri tuo et dabis mútuum, quod eum indigére perspéxeris.
V/. Desidérium páuperum exaudísti, Dómine.
R/. Confirmábis cor eórum, inténdes aurem tuam.
Oratio
Deus, qui Petro salvíficum tuum super gentes consílium revelásti, éffice benígnus, ut ópera nostra tibi grata reddántur, ac tuo dilectiónis salutísque propósito te donánte desérviant. Per Christum.
Ad Nonam
Lectio brevis Prov 22, 22-23
Non fácias violéntiam páuperi, quia pauper est, neque cónteras egénum in porta, quia iudicábit Dóminus causam eórum, et ánima spoliábit spoliatóres.
V/. Liberábit Dóminus páuperem, cui non erat adiútor.
R/. Et ánimas páuperum salvas fáciet.
Oratio
Deus, qui Cornélio centurióni Angelum tuum misísti, ut viam ei salútis osténderet, da nobis, quæsumus, in salvatiónem ómnium libéntius operári, ut una cum eis, in Ecclésia tua, ad te perveníre possímus. Per Christum.
Conclusio Horæ, ut in Ordinario.
V/. Deus, in adiutórium. Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.
Psalmodia
Ant. 1 Dóminus in circúitu pópuli sui.
Psalmus 124 (125)
Dominus custos populi sui
Pax super Israel Dei (Gal 6, 16).
Qui confídunt in Dómino sicut mons Sion:*
non commovébitur, in ætérnum manet.
Ierúsalem, montes in circúitu eius,†
et Dóminus in circúitu pópuli sui*
ex hoc nunc et usque in sæculum.
Quia non requiéscet virga iniquitátis
super sortem iustórum,*
ut non exténdat iusti ad iniquitátem
manus suas.
Bénefac, Dómine, bonis*
et rectis corde.
Declinántes autem per vias pravas†
addúcet Dóminus cum operántibus iniquitátem.*
Pax super Israel!
Ant. Dóminus in circúitu pópuli sui.
Ant. 2 Nisi efficiámini sicut párvuli, non intrábitis in regnum cælórum.
Psalmus 130 (131)
Quasi parvuli fiducia in Domino collocata
Discite a me, quia mitis sum et humilis corde (Mt 11, 29).
Dómine, non est exaltátum cor meum,*
neque eláti sunt óculi mei;
neque ambulávi in magnis,*
neque in mirabílibus super me.
Vere pacátam et quiétam*
feci ánimam meam;
sicut ablactátus in sinu matris suæ,*
sicut ablactátus, ita in me est ánima mea.
Speret Israel in Dómino*
ex hoc nunc et usque in sæculum.
Ant. Nisi efficiámini sicut párvuli, non intrábitis in regnum cælórum.
Ant. 3 Fecísti nos, Dómine, regnum et sacerdótes Deo nostro.
Canticum Ap 4, 11; 5, 9. 10. 12
Hymnus redemptorum
Dignus es, Dómine et Deus noster,*
accípere glóriam et honórem et virtútem,
quia tu creásti ómnia,*
et propter voluntátem tuam
erant et creáta sunt.
Dignus es, Dómine, accípere librum*
et aperíre signácula eius,
quóniam occísus es†
et redemísti Deo in sánguine tuo*
ex omni tribu et lingua et pópulo et natióne
et fecísti eos Deo nostro regnum et sacerdótes,*
et regnábunt super terram.
Dignus est Agnus, qui occísus est,†
accípere virtútem et divítias et sapiéntiam*
et fortitúdinem et honórem
et glóriam et benedictiónem.
Ant. Fecísti nos, Dómine, regnum et sacerdótes Deo nostro.
Lectio brevis Rom 12, 9-12
Diléctio sine simulatióne. Odiéntes malum, adhæréntes bono; caritáte fraternitátis ínvicem diligéntes, honóre ínvicem præveniéntes, sollicitúdine non pigri, spíritu fervéntes, Dómino serviéntes, spe gaudéntes, in tribulatióne patiéntes, oratióni instántes.
Responsorium breve
R/. In ætérnum, Dómine, * Pérmanet verbum tuum. In ætérnum.
V/. In sæculum sæculi véritas tua. * Pérmanet verbum tuum. Glória Patri. In ætérnum.
Ad Magnificat, ant. Exsúltet spíritus meus in Dómino Deo, salutári meo.
Preces (Vel)
Deus pópulum suum in spe constítuit. Quare cum lætítia acclamémus: Tu es spes pópuli tui, Dómine.
Grátias ágimus tibi, Dómine, quod per ómnia dívites in Christo facti sumus,
—in omni verbo et in omni sciéntia.
Deus, in cuius manu sunt corda poténtium, rei públicæ moderatóribus régimen sapiéntia tua concéde,
—ut haustis de tuo fonte consíliis, tibi corde et ópere pláceant.
Tu, qui artes coléntibus præstas ut splendórem tuum suo ingénio maniféstent,
—mundum per eórum ópera cum spe gaudióque illústra.
Qui non páteris nos tentári supra id quod póssumus,
—débiles róbora, érige lapsos.
Qui per Fílium tuum promisísti hómines ad vitam in die novíssimo surrectúros,
—córpore iam exútos ne obliviscáris in perpétuum.
Pater noster.
Oratio
Ascéndat ad cleméntiam tuam nostra, Dómine, orátio vespertína, et descéndat super nos benedíctio tua, ut hic et in ætérnum, te auxiliánte, salvi esse mereámur. Per Dóminum.
Conclusio Horæ, ut in Ordinario.
