FERIA VI
HEBDOMADÆ IV

Ad Invitatorium

V/. Dómine, lábia.

Ant. Suávis est Dóminus, benedícite nómini eius.

Veníte, exsultémus vel Iubiláte Dómino vel Deus misereátur nostri vel Dómini est terra.

Ad Officium lectionis

V/. Deus, in adiutórium. Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.

Hymnus
I. Quando Officium lectionis dicitur noctu vel summo mane.
II. Quando Officium lectionis dicitur diurno tempore.

Psalmodia

Ant. 1 Deus meus, ne despéxeris deprecatiónem meam, a tribulatióne peccatóris.

Psalmus 54 (55), 2-15. 17-24

Contra perfidum amicum

Cœpit Iesus pavere et tædere (Mc 14, 33).

I

Auribus pércipe, Deus, oratiónem meam†

et ne abscondáris a deprecatióne mea;*

inténde mihi et exáudi me.

Excússus sum in meditatióne mea
et conturbátus sum*

a voce inimíci et a tribulatióne peccatóris.

Quóniam devolvérunt in me iniquitátem*

et in ira molésti erant mihi.

Cor meum torquétur intra me,*

et formído mortis cécidit super me.

Timor et tremor venérunt super me,*

et contéxit me pavor.

Et dixi: «Quis dabit mihi pennas sicut colúmbæ,*

et volábo et requiéscam?

Ecce elongábo fúgiens*

et manébo in solitúdine.

Exspectábo eum, qui salvum me fáciat*

a spíritu procéllæ et tempestáte».

Ant. Deus meus, ne despéxeris deprecatiónem meam, a tribulatióne peccatóris.

Ant. 2 Liberábit nos Dóminus de manu inimíci et insidiatóris.

II

Díssipa, Dómine, dívide linguas eórum,*

quóniam vidi violéntiam et contentiónem
in civitáte.

Die ac nocte circúmeunt eam super muros eius,
iníquitas et labor et insídiæ in médio eius;*

et non defécit de platéis eius
frauduléntia et dolus.

Quóniam si inimícus meus maledixísset mihi,*

sustinuíssem útique;

et si is, qui óderat me,
super me magnificátus fuísset,*

abscondíssem me fórsitan ab eo.

Tu vero, homo coæquális meus,*

familiáris meus et notus meus,

qui simul habúimus dulce consórtium:*

in domo Dei ambulávimus in concúrsu.

Ant. Liberábit nos Dóminus de manu inimíci et insidiatóris.

Ant. 3 Iacta super Dóminum curam tuam, et ipse te enútriet.

III

Ego autem ad Deum clamábo,*

et Dóminus salvábit me.

Véspere et mane et merídie meditábor
et ingemíscam,*

et exáudiet vocem meam.

Rédimet in pace ánimam meam
ab his, qui impúgnant me,*

quóniam in multis sunt advérsum me.

Exáudiet Deus et humiliábit illos,*

qui est ante sæcula.

Non enim est illis commutátio,*

et non timuérunt Deum.

Exténdit manum suam in sócios;*

contaminávit fœdus suum.

Lene super butýrum est os eius,*

pugna autem cor illíus:

mollíti sunt sermónes eius super óleum,*

et ipsi sunt gládii destrícti.

Iacta super Dóminum curam tuam,†

et ipse te enútriet;*

non dabit in ætérnum fluctuatiónem iusto.

Tu vero, Deus, dedúces eos*

in púteum intéritus.

Viri sánguinum et dolósi
non dimidiábunt dies suos;*

ego autem sperábo in te, Dómine.

Ant. Iacta super Dóminum curam tuam, et ipse te enútriet.

V/. Fili mi, atténde ad sapiéntiam meam.
R/. Et prudéntiæ meæ inclína aurem tuam.

Lectiones et oratio singulis Officiis convenientes.

Ad Laudes matutinas

V/. Deus, in adiutórium. Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.

Hymnus

Psalmodia

Ant. 1 Cor mundum crea in me, Deus, et spíritum rectum ínnova in viscéribus meis.

Psalmus 50 (51)
    

Miserere mei, Deus

Renovari spiritu mentis vestræ et induere novum hominem (Eph 4, 23-24).

Miserére mei, Deus,*

secúndum misericórdiam tuam;

et secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum*

dele iniquitátem meam.

Amplius lava me ab iniquitáte mea*

et a peccáto meo munda me.

Quóniam iniquitátem meam ego cognósco,*

et peccátum meum contra me est semper.

Tibi, tibi soli peccávi*

et malum coram te feci,

ut iustus inveniáris in senténtia tua*

et æquus in iudício tuo.

Ecce enim in iniquitáte generátus sum,*

et in peccáto concépit me mater mea.

Ecce enim veritátem in corde dilexísti*

et in occúlto sapiéntiam manifestásti mihi.

Aspérges me hyssópo, et mundábor;*

lavábis me, et super nivem dealbábor.

Audíre me fácies gáudium et lætítiam,*

et exsultábunt ossa, quæ contrivísti.

Avérte fáciem tuam a peccátis meis*

et omnes iniquitátes meas dele.

Cor mundum crea in me, Deus,*

et spíritum firmum ínnova in viscéribus meis.

Ne proícias me a fácie tua*

et spíritum sanctum tuum ne áuferas a me.

Redde mihi lætítiam salutáris tui*

et spíritu promptíssimo confírma me.

Docébo iníquos vias tuas,*

et ímpii ad te converténtur.

Líbera me de sanguínibus, Deus, Deus salútis meæ,*

et exsultábit lingua mea iustítiam tuam.

Dómine, lábia mea apéries,*

et os meum annuntiábit laudem tuam.

Non enim sacrifício delectáris,*

holocáustum, si ófferam, non placébit.

Sacrifícium Deo spíritus contribulátus,*

cor contrítum et humiliátum, Deus, non despícies.

Benígne fac, Dómine, in bona voluntáte tua Sion,*

ut ædificéntur muri Ierúsalem.

Tunc acceptábis sacrifícium iustítiæ,
oblatiónes et holocáusta;*

tunc impónent super altáre tuum vítulos.

Ant. Cor mundum crea in me, Deus, et spíritum rectum ínnova in viscéribus meis.

Ant. 2 Lætáre, Ierúsalem, quia per te omnes congregabúntur ad Dóminum.

Canticum  Tob 13, 8-11. 13-14ab. 15-16ab
    
Gratiarum actio pro liberatione populi

Ostendit mihi civitatem sanctam Ierusalem ... habentem claritatem Dei (Ap 21, 10-11).

Benedícite Dóminum, omnes elécti,*

et omnes laudáte maiestátem illíus.

Agite dies lætítiæ*

et confitémini illi.

Ierúsalem, cívitas sancta,*

flagellábit te in opéribus mánuum tuárum.

Confitére Dómino in bono ópere*

et bénedic regem sæculórum,

ut íterum tabernáculum tuum ædificétur in te
cum gáudio*

et lætos fáciat in te omnes captívos

et díligat in te omnes míseros*

in ómnia sæcula sæculórum.

Lux spléndida fulgébit*

in ómnibus fínibus terræ;

natiónes multæ vénient tibi ex longínquo†

et a novíssimis pártibus terræ
ad nomen sanctum tuum*

et múnera sua in mánibus suis habéntes regi cæli.

Generatiónes generatiónum dabunt in te lætítiam,*

et nomen eléctæ erit in sæcula sæculórum.

Tunc gaude et lætáre in fíliis iustórum,†

quóniam omnes colligéntur*

et benedícent Dómino ætérno.

Felíces, qui díligunt te,*

et felíces, qui gaudébunt in pace tua.

Anima mea, bénedic Dómino regi magno,*

quia in Ierúsalem civitáte ædificábitur

domus illíus*

in ómnia sæcula.

Ant. Lætáre, Ierúsalem, quia per te omnes congregabúntur ad Dóminum.

Ant. 3 Lauda Deum tuum, Sion, qui emíttit elóquium suum terræ.

Psalmus 147 (147 B)
    

Instauratio Ierusalem

Veni, ostendam tibi sponsam uxorem Agni (Ap 21, 9).

Lauda, Ierúsalem, Dóminum;*

colláuda Deum tuum, Sion.

Quóniam confortávit seras portárum tuárum,*

benedíxit fíliis tuis in te.

Qui ponit fines tuos pacem*

et ádipe fruménti sátiat te.

Qui emíttit elóquium suum terræ,*

velóciter currit verbum eius.

Qui dat nivem sicut lanam,*

pruínam sicut cínerem spargit.

Mittit crystállum suam sicut buccéllas;*

ante fáciem frígoris eius quis sustinébit?

Emíttet verbum suum et liquefáciet ea,*

flabit spíritus eius, et fluent aquæ.

Qui annúntiat verbum suum Iacob,*

iustítias et iudícia sua Israel.

Non fecit táliter omni natióni,*

et iudícia sua non manifestávit eis.

Ant. Lauda Deum tuum, Sion, qui emíttit elóquium suum terræ.

Lectio brevis   Gal 2, 19b-20

Christo confíxus sum cruci: vivo autem iam non ego, vivit vero in me Christus; quod autem nunc vivo in carne, in fide vivo Fílii Dei, qui diléxit me et trádidit seípsum pro me.

Responsorium breve
R/. Clamábo ad Dóminum altíssimum, * Qui benefécit mihi. Clamábo.
V/. Mittet de cælo et liberábit me. * Qui benefécit mihi. Glória Patri. Clamábo.

Ad Benedictus, ant. Per víscera misericórdiæ Dei nostri, visitávit nos Oriens ex alto.

Preces

Fidúciam habéntes in Deum, qui sollícitus est ómnium, quos creávit et redémit per Fílium suum, oratiónem nostram innovémus: Confírma, quod operátus es in nobis, Dómine.

Pater noster.

Oratio

Grátiæ tuæ, quæsumus, Dómine, supplícibus tuis tríbue largitátem, ut mandáta tua, te operánte, sectántes, consolatiónem vitæ præséntis accípiant, et futúra gáudia comprehéndant. Per Dóminum.

Conclusio Horæ, ut in Ordinario.

 

Ad Horam mediam

V/. Deus, in adiutórium. Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.

Hymnus, ut in Ordinario.
  Ad Tertiam Nunc, Sancte, nobis vel Certum tenéntes
  Ad Sextam Rector potens vel Dicámus laudes
  Ad Nonam Rerum, Deus vel Ternis horárum

Psalmodia

Ant. 1 Pax multa diligéntibus legem tuam, Dómine.

Psalmus 118 (119), 161-168
XXI (Sin)

Príncipes persecúti sunt me gratis,*

et a verbis tuis formidávit cor meum.

Lætábor ego super elóquia tua,*

sicut qui invénit spólia multa.

Mendácium ódio hábui et abominátus sum;*

legem autem tuam diléxi.

Sépties in die laudem dixi tibi*

super iudícia iustítiæ tuæ.

Pax multa diligéntibus legem tuam,*

et non est illis scándalum.

Exspectábam salutáre tuum, Dómine,*

et præcépta tua feci.

Custodívit ánima mea testimónia tua*

et diléxi ea veheménter.

Servávi mandáta tua et testimónia tua,*

quia omnes viæ meæ in conspéctu tuo.

Ant. Pax multa diligéntibus legem tuam, Dómine.

Ant. 2 Multitúdinis credéntium erat cor unum et ánima una.

Psalmus 132 (133)
Fraternæ concordiæ iucunditas

Diligamus nos invicem, quia caritas ex Deo est (1 Io 4, 7).

Ecce quam bonum et quam iucúndum*

habitáre fratres in unum:

sicut unguéntum óptimum in cápite,†

quod descéndit in barbam, barbam Aaron,*

quod descéndit in oram vestiménti eius;

sicut ros Hermon,*

qui descéndit in montes Sion,

quóniam illic mandávit Dóminus benedictiónem,*

vitam usque in sæculum.

Ant. Multitúdinis credéntium erat cor unum et ánima una.

Ant. 3 Custódi me de manu peccatóris, Dómine, virtus salútis meæ.

Psalmus 139 (140), 2-9. 13-14
Tu es refugium meum

Filius hominis traditur in manus peccatorum (Mt 26, 45).

Eripe me, Dómine, ab hómine malo,*

a viro violéntiæ serva me.

Qui cogitavérunt mala in corde,*

tota die constituébant prœlia.

Acuérunt linguas suas sicut serpéntis,*

venénum áspidum sub lábiis eórum.

Custódi me, Dómine, de manu peccatóris†

et a viro violéntiæ serva me,*

qui cogitavérunt supplantáre gressus meos.

Abscondérunt supérbi láqueum mihi†

et funes extendérunt in rete,*

iuxta iter offendícula posuérunt mihi.

Dixi Dómino: «Deus meus es tu;*

áuribus pércipe, Dómine,
vocem deprecatiónis meæ».

Dómine, Dómine, virtus salútis meæ,*

obumbrásti caput meum in die belli.

Ne concédas, Dómine, desidéria ímpii;*

consília eius ne perfícias.

Cognóvi quia fáciet Dóminus iudícium ínopis*

et vindíctam páuperum.

Verúmtamen iusti confitebúntur nómini tuo,*

et habitábunt recti in conspéctu tuo.

Ant. Custódi me de manu peccatóris, Dómine, virtus salútis meæ.

Ad Tertiam (Sextam, Nonam)
Lectio brevis   Rom 12, 17a. 19b-20a. 21
Nulli malum pro malo reddéntes; scriptum est enim: Mihi vindícta, ego retríbuam, dicit Dóminus. Sed si esuríerit inimícus tuus, ciba illum; si sitit, potum da illi. Noli vinci a malo, sed vince in bono malum.

V/. Misericórdia Dómini ab ætérno et usque in ætérnum.
R/. Et iustítia illíus in eos qui servant testaméntum eius.

Oratio

Dómine Iesu Christe, qui hora tértia ad crucis pœnam ductus es pro mundi salúte, te súpplices exorámus, ut et de prætéritis malis semper apud te véniam impetrémus, et de futúris iúgiter habeámus custódiam. Qui vivis.

(Ad Vesperas)

Ad Sextam
Lectio brevis   1 Io 3, 16

In hoc nóvimus caritátem, quóniam ille pro nobis ánimam suam pósuit; et nos debémus pro frátribus ánimas pónere.
V/. Confitémini Dómino quóniam bonus.
R/. Quóniam in sæculum misericórdia eius.

Oratio

Dómine Iesu Christe, qui hora sexta, univérso mundo in ténebris constitúto, pro redemptióne nostra crucis lignum ínnocens ascendísti, illam nobis lucem semper concéde, per quam ad ætérnam vitam perveníre mereámur. Qui vivis.

(Ad Vesperas)

Ad Nonam
Lectio brevis   1 Io 4, 9-11

In hoc appáruit cáritas Dei in nobis quóniam Fílium suum unigénitum misit Deus in mundum, ut vivámus per eum. In hoc est cáritas, non quasi nos dilexérimus Deum, sed quóniam ipse diléxit nos et misit Fílium suum propitiatiónem pro peccátis nostris. Caríssimi, si sic Deus diléxit nos, et nos debémus altérutrum dilígere.

V/. Protéctor noster áspice, Deus.
R/. Et réspice in fáciem Christi tui.

Oratio

Dómine Iesu Christe, qui pæniténtem latrónem de patíbulo crucis in regnum tuum transíre fecísti, peccáta nostra confiténtes te cum fidúcia deprecámur, ut post mortem nos fácias paradísi portas introíre gaudéntes. Qui vivis.

Conclusio Horæ, ut in Ordinario.

 

Ad Vesperas

V/.  Deus, in adiutórium. Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.

Hymnus

Psalmodia

Ant. 1 Per síngulos dies benedícam tibi, Dómine, et mirabília tua narrábo.

Psalmus 144 (145)
    
Laus divinæ maiestatis

Iustus es, qui es et qui eras, Sanctus (Ap 16, 5).

I

Exaltábo te, Deus meus rex,†

et benedícam nómini tuo*

in sæculum et in sæculum sæculi.

Per síngulos dies benedícam tibi†

et laudábo nomen tuum*

in sæculum et in sæculum sæculi.

Magnus Dóminus et laudábilis nimis,*

et magnitúdinis eius non est investigátio.

Generátio generatióni laudábit ópera tua,*

et poténtiam tuam pronuntiábunt.

Magnificéntiam glóriæ maiestátis tuæ loquéntur*

et mirabília tua enarrábunt.

Et virtútem terribílium tuórum dicent*

et magnitúdinem tuam narrábunt.

Memóriam abundántiæ suavitátis tuæ eructábunt*

et iustítia tua exsultábunt.

Miserátor et miséricors Dóminus,*

longánimis et multæ misericórdiæ.

Suávis Dóminus univérsis,*

et miseratiónes eius super ómnia ópera eius.

Confiteántur tibi, Dómine, ómnia ópera tua;*

et sancti tui benedícant tibi.

Glóriam regni tui dicant*

et poténtiam tuam loquántur,

ut notas fáciant fíliis hóminum poténtias tuas*

et glóriam magnificéntiæ regni tui.

Regnum tuum regnum ómnium sæculórum,*

et dominátio tua
in omnem generatiónem et generatiónem.

Ant. Per síngulos dies benedícam tibi, Dómine, et mirabília tua narrábo.

Ant. 2 Oculi ómnium in te sperant, Dómine; prope es ómnibus invocántibus te.

II
    

Fidélis Dóminus in ómnibus verbis suis*

et sanctus in ómnibus opéribus suis.

Allevat Dóminus omnes qui córruunt*

et érigit omnes depréssos.

Oculi ómnium in te sperant,*

et tu das illis escam in témpore opportúno.

Aperis tu manum tuam*

et imples omne ánimal in beneplácito.

Iustus Dóminus in ómnibus viis suis*

et sanctus in ómnibus opéribus suis.

Prope est Dóminus ómnibus invocántibus eum,*

ómnibus invocántibus eum in veritáte.

Voluntátem timéntium se fáciet†

et deprecatiónem eórum exáudiet*

et salvos fáciet eos.

Custódit Dóminus omnes diligéntes se*

et omnes peccatóres dispérdet.

Laudatiónem Dómini loquétur os meum,†

et benedícat omnis caro nómini sancto eius*

in sæculum et in sæculum sæculi.

Ant. Oculi ómnium in te sperant, Dómine; prope es ómnibus invocántibus te.

Ant. 3 Iustæ et veræ sunt viæ tuæ, Rex sæculórum.

Canticum  Ap 15, 3-4
    
Hymnus adorationis

Magna et mirabília ópera tua,*

Dómine Deus omnípotens;

iustæ et veræ viæ tuæ,*

Rex géntium!

Quis non timébit, Dómine,*

et glorificábit nomen tuum?

Quia solus Sanctus,†

quóniam omnes gentes vénient
et adorábunt in conspéctu tuo,*

quóniam iudícia tua manifestáta sunt.

Ant. Iustæ et veræ sunt viæ tuæ, Rex sæculórum.

Lectio brevis   Rom 8, 1-2

Nihil nunc damnatiónis est his, qui sunt in Christo Iesu; lex enim Spíritus vitæ in Christo Iesu liberávit te a lege peccáti et mortis.

Responsorium breve
R/. Christus mórtuus est pro peccátis nostris, * Ut nos offérret Deo. Christus.
V/. Mortificátus quidem carne, vivificátus autem Spíritu. * Ut nos offérret Deo. Glória Patri. Christus.

Ad Magnificat, ant. Recordáre, Dómine, misericórdiæ tuæ, sicut locútus es ad patres nostros.

Preces (Vel)

Christum, in quem sperant qui novérunt nomen eius, fidénter acclamántes rogémus: Kýrie, eléison.

Pater noster.

Oratio

Omnípotens et miséricors Deus, qui Christum tuum pati pro totíus mundi salúte voluísti, concéde plebi tuæ, ut in hóstiam vivam tibi conténdat offérri, et amóris tui váleat plenitúdine satiári. Per Dóminum.

Conclusio Horæ, ut in Ordinario.

 

---

---

---