FERIA IV
HEBDOMADÆ I

Ad Invitatorium

V/. Dómine, lábia.

Ant. Adorémus Dóminum, quóniam ipse fecit nos.

Veníte, exsultémus vel Iubiláte Dómino vel Deus misereátur nostri vel Dómini est terra.

Ad Officium lectionis

V/. Deus, in adiutórium. Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.

Hymnus
I. Quando Officium lectionis dicitur noctu vel summo mane.
II. Quando Officium lectionis dicitur diurno tempore.

Psalmodia

Ant. 1 Díligam te, Dómine, virtus mea.

Psalmus 17 (18), 2-30
Gratiarum actio pro salute et victoria

In illa hora factus est terræmotus magnus (Ap 11, 13).

I

Díligam te, Dómine, fortitúdo mea.*

Dómine, firmaméntum meum et refúgium meum
et liberátor meus;

Deus meus, adiútor meus, et sperábo in eum;*

protéctor meus et cornu salútis meæ
et suscéptor meus.

Laudábilem invocábo Dóminum,*

et ab inimícis meis salvus ero.

Circumdedérunt me fluctus mortis,*

et torréntes Bélial conturbavérunt me;

funes inférni circumdedérunt me,*

præoccupavérunt me láquei mortis.

In tribulatióne mea invocávi Dóminum,*

et ad Deum meum clamávi;

exaudívit de templo suo vocem meam,*

et clamor meus in conspéctu eius
introívit in aures eius.

Ant. Díligam te, Dómine, virtus mea.

Ant. 2 Salvum me fecit Dóminus, quóniam vóluit me.

II

Commóta est et contrémuit terra;†

fundaménta móntium concússa sunt
et commóta sunt,*

quóniam irátus est.

Ascéndit fumus de náribus eius,†

et ignis de ore eius dévorans;*

carbónes succénsi processérunt ab eo.

Inclinávit cælos et descéndit,*

et calígo sub pédibus eius.

Et ascéndit super cherub et volávit,*

ferebátur super pennas ventórum.

Et pósuit ténebras latíbulum suum,†

in circúitu eius tabernáculum eius,*

tenebrósa aqua, nubes áeris.

Præ fulgóre in conspéctu eius
nubes transiérunt,*

grando et carbónes ignis.

Et intónuit de cælo Dóminus,†

et Altíssimus dedit vocem suam:*

grando et carbónes ignis.

Et misit sagíttas suas et dissipávit eos,*

fúlgura iecit et conturbávit eos.

Et apparuérunt fontes aquárum,*

et reveláta sunt fundaménta orbis terrárum

ab increpatióne tua, Dómine,*

ab inspiratióne spíritus iræ tuæ.

Misit de summo et accépit me*

et assúmpsit me de aquis multis;

erípuit me de inimícis meis fortíssimis†

et ab his, qui odérunt me,*

quóniam confortáti sunt super me.

Oppugnavérunt me in die afflictiónis meæ,*

et factus est Dóminus fulciméntum meum;

et edúxit me in latitúdinem,*

salvum me fecit, quóniam vóluit me.

Ant. Salvum me fecit Dóminus, quóniam vóluit me.

Ant. 3 Tu, Dómine, accénde lucérnam meam; illuminábis ténebras meas.

III

Et retríbuet mihi Dóminus
secúndum iustítiam meam*

et secúndum puritátem mánuum meárum
reddet mihi,

quia custodívi vias Dómini,*

nec ímpie recéssi a Deo meo.

Quóniam ómnia iudícia eius in conspéctu meo,*

et iustítias eius non réppuli a me;

et fui immaculátus cum eo*

et observávi me ab iniquitáte.

Et retríbuit mihi Dóminus
secúndum iustítiam meam*

et secúndum puritátem mánuum meárum
in conspéctu oculórum eius.

Cum sancto sanctus eris*

et cum viro innocénte ínnocens eris

et cum elécto eléctus eris*

et cum pervérso cállidus eris.

Quóniam tu pópulum húmilem salvum fácies*

et óculos superbórum humiliábis.

Quóniam tu accéndis lucérnam meam, Dómine;*

Deus meus illúminat ténebras meas.

Quóniam in te aggrédiar hóstium turmas*

et in Deo meo transíliam murum.

Ant. Tu, Dómine, accénde lucérnam meam; illuminábis ténebras meas.

V/. Omnes mirabántur in verbis grátiæ.
R/. Quæ procedébant de ore ipsíus.

Lectiones et oratio singulis Officiis convenientes.

Ad Laudes matutinas

V/. Deus, in adiutórium. Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.

Hymnus

Psalmodia

Ant. 1 Deus, in lúmine tuo vidébimus lumen.

Psalmus 35 (36)
    
Malitia peccatoris, Domini bonitas

Qui sequitur me, non ambulabit in tenebris, sed habebit lucem vitæ (Io 8, 12).

Susúrrat iníquitas ad ímpium
in médio cordis eius;*

non est timor Dei ante óculos eius.

Quóniam blandítur ipsi in conspéctu eius,*

ut non invéniat iniquitátem suam et óderit.

Verba oris eius iníquitas et dolus,*

désiit intellégere, ut bene ágeret.

Iniquitátem meditátus est in cubíli suo,†

ástitit omni viæ non bonæ,*

malítiam autem non odívit.

Dómine, in cælo misericórdia tua*

et véritas tua usque ad nubes;

iustítia tua sicut montes Dei,†

iudícia tua abýssus multa:*

hómines et iuménta salvábis, Dómine.

Quam pretiósa misericórdia tua, Deus!*

Fílii autem hóminum
in tégmine alárum tuárum sperábunt;

inebriabúntur ab ubertáte domus tuæ,*

et torrénte voluptátis tuæ potábis eos.

Quóniam apud te est fons vitæ,*

et in lúmine tuo vidébimus lumen.

Præténde misericórdiam tuam sciéntibus te*

et iustítiam tuam his, qui recto sunt corde.

Non véniat mihi pes supérbiæ,*

et manus peccatóris non móveat me.

Ibi cecidérunt, qui operántur iniquitátem,*

expúlsi sunt, nec potuérunt stare.

Ant. Deus, in lúmine tuo vidébimus lumen.

Ant. 2 Dómine, magnus es tu, et præclárus in virtúte tua.

Canticum  Iudt 16, 1-2. 13-15
    
Dominus, creator mundi, populum suum protegit

Cantant novum canticum (Ap 5, 9).

Incípite Deo meo in týmpanis,*

cantáte Dómino meo in cýmbalis,

modulámini illi psalmum novum,*

exaltáte et invocáte nomen ipsíus.

Tu es Deus cónterens bella,†

qui ponis castra in médio pópuli tui,*

ut erípias me de manu persequéntium me.

Cantábo Deo meo hymnum novum:†

Dómine, magnus es tu et clarus,*

mirábilis in virtúte et insuperábilis.

Tibi sérviat omnis creatúra tua,*

quóniam dixísti, et facta sunt,

misísti spíritum tuum, et ædificáta sunt,*

et non est, qui resístat voci tuæ.

Montes enim a fundaméntis agitabúntur
cum aquis,*

petræ autem a fácie tua tamquam cera liquéscent.

Illis autem qui timent te*

propítius adhuc eris.

Ant. Dómine, magnus es tu, et praeclárus in virtúte tua.

Ant. 3 Iubiláte Deo in voce exsultatiónis.

Psalmus 46 (47)
    
Dominus universorum rex

Sedet ad dexteram Patris, et regni eius non erit finis.

Omnes gentes, pláudite mánibus,*

iubiláte Deo in voce exsultatiónis,

quóniam Dóminus Altíssimus, terríbilis,*

rex magnus super omnem terram.

Subiécit pópulos nobis*

et gentes sub pédibus nostris.

Elégit nobis hereditátem nostram,*

glóriam Iacob, quem diléxit.

Ascéndit Deus in iúbilo,*

et Dóminus in voce tubæ.

Psállite Deo, psállite;*

psállite regi nostro, psállite.

Quóniam rex omnis terræ Deus,*

psállite sapiénter.

Regnávit Deus super gentes,*

Deus sedet super sedem sanctam suam.

Príncipes populórum congregáti sunt*

cum pópulo Dei Abraham,

quóniam Dei sunt scuta terræ:*

veheménter elevátus est.

Ant. Iubiláte Deo in voce exsultatiónis.

Lectio brevis   Tob 4, 14-15a. 16ab. 19

Atténde tibi, fili, in ómnibus opéribus tuis et esto sápiens in ómnibus sermónibus tuis et, quod óderis, némini féceris. De pane tuo commúnica esuriénti et de vestiméntis tuis nudis; ex ómnibus, quæcúmque tibi abundáverint, fac eleemósynam. Omni témpore bénedic Dóminum et póstula ab illo, ut dirigántur viæ tuæ et omnes sémitæ tuæ et consília bene disponántur.

Responsorium breve
R/. Inclína cor meum, Deus, * In testimónia tua. Inclína.
V/. In via tua vivífica me. * In testimónia tua. Glória Patri. Inclína.

Ad Benedictus, ant. Fac nobíscum misericórdiam, Dómine, et memoráre testaménti tui sancti.

Preces

Grátias agámus Christo eúmque semper laudémus, quia non dedignátur fratres vocáre quos sanctíficat. Ideo ei supplicémus: Sanctífica fratres tuos, Dómine.

Pater noster.

Oratio

Exáudi nos, Deus, salutáris noster, et nos pérfice sectatóres lucis et operários veritátis, ut qui ex te nati sumus lucis fílii, tui testes coram homínibus esse valeámus. Per Dóminum.

Conclusio Horæ, ut in Ordinario.

 

Ad Horam mediam

V/. Deus, in adiutórium. Gloria Patri.  Sicut erat. Allelúia.

Hymnus, ut in Ordinario.
  Ad Tertiam Nunc, Sancte, nobis vel Certum tenéntes
  Ad Sextam Rector potens vel Dicámus laudes
  Ad Nonam Rerum, Deus vel Ternis horárum

Psalmodia

Ant. 1 Benedíctus es, Dómine; doce me iustificatiónes tuas.

Psalmus 118 (119), 9-16
II (Beth)

In quo mundábit adulescéntior viam suam?*

In custodiéndo sermónes tuos.

In toto corde meo exquisívi te,*

ne erráre me fácias a præcéptis tuis.

In corde meo abscóndi elóquia tua,*

ut non peccem tibi.

Benedíctus es, Dómine;*

doce me iustificatiónes tuas.

In lábiis meis*

numerávi ómnia iudícia oris tui.

In via testimoniórum tuórum delectátus sum*

sicut in ómnibus divítiis.

In mandátis tuis exercébor*

et considerábo vias tuas.

In iustificatiónibus tuis delectábor,*

non oblivíscar sermónem tuum.

Ant. Benedíctus es, Dómine; doce me iustificatiónes tuas.

Ant. 2 Rétine gressus meos in sémitis tuis, Dómine.

Psalmus 16 (17)
Ab impiis salva me, Domine

In diebus carnis suae ... preces offerens et exauditus (Hebr 5, 7).

I

Exáudi, Dómine, iustítiam meam,*

inténde deprecatiónem meam.

Auribus pércipe oratiónem meam,*

non in lábiis dolósis.

De vultu tuo iudícium meum pródeat;*

óculi tui vídeant æquitátes.

Proba cor meum et vísita nocte;†

igne me exámina,*

et non invénies in me iniquitátem.

Non transgréditur os meum ad ópera hóminum,*

propter verba labiórum tuórum
custodívi me a viis violénti.

Rétine gressus meos in sémitis tuis,*

ut non moveántur vestígia mea.

Ego ad te clamávi, quóniam exáudis me, Deus;*

inclína aurem tuam mihi et exáudi verba mea.

Mirífica misericórdias tuas,*

qui salvos facis ab insurgéntibus
sperántes in déxtera tua.

Custódi me ut pupíllam óculi,†

sub umbra alárum tuárum prótege me*

a fácie impiórum, qui me afflixérunt.

Ant. Rétine gressus meos in sémitis tuis, Dómine.

Ant. 3 Exsúrge, Dómine, éripe ánimam meam.

II

Inimíci mei in furóre circumdedérunt me,†

ádipem suum conclusérunt;*

os eórum locútum est supérbiam.

Incedéntes nunc circumdedérunt me,*

óculos suos statuérunt prostérnere in terram.

Aspéctus eórum quasi leónis paráti ad prædam*

et sicut cátuli leónis recubántis in ábditis.

Exsúrge, Dómine, præveni eum, supplánta eum;*

éripe ánimam meam ab ímpio frámea tua,

a mórtuis manu tua, Dómine,*

a mórtuis, quorum defécit pórtio vitæ.

De recónditis tuis adímpleas ventrem eórum,*

saturéntur fílii
et dimíttant relíquias párvulis suis.

Ego autem in iustítia vidébo fáciem tuam,*

satiábor, cum evigilávero, conspéctu tuo.

Ant. Exsúrge, Dómine, éripe ánimam meam.

Ad Tertiam (Sextam, Nonam)
Lectio brevis   1 Petr 1, 13-14
Succíncti lumbos mentis vestræ, sóbrii, perfécte speráte in eam, quæ offértur vobis, grátiam in revelatióne Iesu Christi. Quasi fílii obœdiéntiæ, non configuráti prióribus in ignorántia vestra desidériis.

V/. Vias tuas, Dómine, demónstra mihi.
R/. Et sémitas tuas édoce me.

Oratio

Dómine, Pater sancte, Deus fidélis, qui promíssum Spíritum misísti, ut hómines per peccátum dispérsos congregáres, fac nos in mundo unitátis pacísque múnera confovére. Per Christum.

(Ad Vesperas)

Ad Sextam
Lectio brevis   1 Petr 1, 15-16

Secúndum eum, qui vocávit vos, sanctum, et ipsi sancti in omni conversatióne sitis, quóniam scriptum est: Sancti éritis, quia ego sanctus sum.

V/. Sacerdótes tui induántur iustítiam.
R/. Et sancti tui exsúltent.

Oratio

Omnípotens et miséricors Deus, qui nos die média respiráre concédis, quos cœpimus propítius intuére labóres, et, sanans quæ delíquimus, fac eos ad finem tibi plácitum perveníre. Per Christum.

(Ad Vesperas)

Ad Nonam
Lectio brevis   Iac 4, 7-8a. 10

Subicímini Deo; resístite Diábolo, et fúgiet a vobis. Appropiáte Deo, et appropinquábit vobis. Humiliámini in conspéctu Dómini, et exaltábit vos.

V/. Ecce óculi Dómini super metuéntes eum.
R/. Et in eos qui sperant super misericórdia eius.

Oratio

Dómine Iesu Christe, qui manus tuas in cruce ad salvándos hómines extendísti, concéde, ut actus nostri tibi reddántur accépti, et opus tuæ redemptiónis in mundo váleant declaráre. Qui vivis.

Conclusio Horæ, ut in Ordinario.

 

Ad Vesperas

V/. Deus, in adiutórium. Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.

Hymnus

Psalmodia

Ant. 1 Dóminus illuminátio mea et salus mea, quem timébo?†

Psalmus 26 (27)
    
In periculis fiducia
I

Ecce tabernaculum Dei cum hominibus (Ap 21, 3).

Dóminus illuminátio mea et salus mea,*

quem timébo?

†Dóminus protéctor vitæ meæ,*

a quo trepidábo?

Dum apprópiant super me nocéntes,*

ut edant carnes meas;

qui tríbulant me et inimíci mei,*

ipsi infirmáti sunt et cecidérunt.

Si consístant advérsum me castra,*

non timébit cor meum;

si exsúrgat advérsum me prœlium,*

in hoc ego sperábo.

Unum pétii a Dómino, hoc requíram:*

ut inhábitem in domo Dómini
ómnibus diébus vitæ meæ,

ut vídeam voluptátem Dómini*

et vísitem templum eius.

Quóniam occultábit me in tentório suo,*

in die malórum.

Abscóndet me in abscóndito tabernáculi sui,*

in petra exaltábit me.

Et nunc exaltátur caput meum*

super inimícos meos in circúitu meo.

Immolábo in tabernáculo eius
hóstias vociferatiónis,*

cantábo et psalmum dicam Dómino.

Ant. Dóminus illuminátio mea et salus mea, quem timébo?

Ant. 2 Vultum tuum, Dómine, requíram: ne avértas fáciem tuam a me.

II
    

Quidam surgentes falsum testimonium ferebant adversus Iesum (Mc 14, 57).

Exáudi, Dómine, vocem meam, qua clamávi,*

miserére mei et exáudi me.

De te dixit cor meum:†

«Exquírite fáciem meam!».*

Fáciem tuam, Dómine, exquíram.

Ne avértas fáciem tuam a me,*

ne declínes in ira a servo tuo.

Adiútor meus es tu, ne me reícias*

neque derelínquas me, Deus salútis meæ.

Quóniam pater meus et mater mea
dereliquérunt me,*

Dóminus autem assúmpsit me.

Osténde mihi, Dómine, viam tuam*

et dírige me in sémitam rectam
propter inimícos meos.

Ne tradíderis me in ánimam tribulántium me;†

quóniam insurrexérunt in me testes iníqui*

et qui violéntiam spirant.

Credo vidére bona Dómini*

in terra vivéntium.

Exspécta Dóminum, viríliter age,*

et confortétur cor tuum, et sústine Dóminum.

Ant. Vultum tuum, Dómine, requíram: ne avértas fáciem tuam a me.

Ant. 3 Ipse primogénitus omnis creatúræ, in ómnibus primátum tenens.

Canticum  Cf. Col 1, 12-20
    
Christus primogenitus omnis creaturæ
et primogenitus ex mortuis

Grátias agámus Deo Patri,*

qui idóneos nos fecit
in partem sortis sanctórum in lúmine;

qui erípuit nos de potestáte tenebrárum*

et tránstulit in regnum Fílii dilectiónis suæ,

in quo habémus redemptiónem,*

remissiónem peccatórum;

qui est imágo Dei invisíbilis,*

primogénitus omnis creatúræ,

quia in ipso cóndita sunt univérsa†

in cælis et in terra,*

visibília et invisibília,

sive throni sive dominatiónes*

sive principátus sive potestátes.

Omnia per ipsum et in ipsum creáta sunt,†

et ipse est ante ómnia,*

et ómnia in ipso constant.

Et ipse est caput córporis ecclésiæ;†

qui est princípium, primogénitus ex mórtuis,*

ut sit in ómnibus ipse primátum tenens,

quia in ipso complácuit
omnem plenitúdinem habitáre*

et per eum reconciliáre ómnia in ipsum,

pacíficans per sánguinem crucis eius,*

sive quæ in terris sive quæ in cælis sunt.

Ant. Ipse primogénitus omnis creatúræ, in ómnibus primátum tenens.

Lectio brevis   Iac 1, 22. 25

Estóte factóres verbi et non auditóres tantum falléntes vosmetípsos. Qui autem perspéxerit in lege perfécta libertátis et permánserit, non audítor obliviósus factus sed factor óperis, hic beátus in facto suo erit.

Responsorium breve
R/. Rédime me, Dómine, * Et miserére mei. Rédime.
V/. Ne perdas cum ímpiis ánimam meam. * Et miserére mei. Glória Patri. Rédime.

Ad Magnificat, ant. Fecit mihi magna qui potens est, et sanctum nomen eius.

Preces (Vel)

In ómnibus nomen Dómini glorificétur, qui pópulum electiónis suæ infiníto amóre proséquitur. Ad eum ergo hæc nostra orátio ascéndat: Caritátem tuam, Dómine, demónstra.

Pater noster.

Oratio

Adésto, Dómine, précibus nostris, et die noctúque nos prótege, ut vícibus témporum tua gubernatióne subiécti, tua semper incommutabilitáte firmémur. Per Dóminum.

Conclusio Horæ, ut in Ordinario.

 

---

---

---