FERIA IV
HEBDOMADÆ III

Ad Invitatorium

V/. Dómine, lábia.

Ant. Adorémus Dóminum, quóniam ipse fecit nos.

Veníte, exsultémus vel Iubiláte Dómino vel Deus misereátur nostri vel Dómini est terra.

Ad Officium lectionis

V/. Deus, in adiutórium. Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.

Hymnus
I. Quando Officium lectionis dicitur nocte vel summo mane.
II. Quando Officium lectionis dicitur diurno tempore.

Psalmodia

Ant. 1 Misericórdia et véritas præcédent fáciem tuam, Dómine.

Psalmus 88 (89), 2-38
Misericordiæ Domini super domum David

Deus ex semine David secundum promissionem eduxit Salvatorem Iesum (Act 13, 22. 23).

I

Misericórdias Dómini in ætérnum cantábo,*

in generatiónem et generatiónem
annuntiábo veritátem tuam in ore meo.

Quóniam dixísti:†

«In ætérnum misericórdia ædificábitur»,*

in cælis firmábitur véritas tua.

«Dispósui testaméntum elécto meo,*

iurávi David servo meo:

Usque in ætérnum confirmábo semen tuum*

et ædificábo in generatiónem et generatiónem
sedem tuam».

Confitebúntur cæli mirabília tua, Dómine,*

étenim veritátem tuam in ecclésia sanctórum.

Quóniam quis in núbibus æquábitur Dómino,*

símilis erit Dómino in fíliis Dei?

Deus, metuéndus in consílio sanctórum,*

magnus et terríbilis super omnes,
qui in circúitu eius sunt.

Dómine Deus virtútum, quis símilis tibi?*

Potens es, Dómine, et véritas tua in circúitu tuo.

Tu domináris supérbiæ maris,*

elatiónes flúctuum eius tu mítigas.

Tu conculcásti sicut vulnerátum Rahab,*

in bráchio virtútis tuæ dispersísti inimícos tuos.

Tui sunt cæli, et tua est terra,*

orbem terræ et plenitúdinem eius tu fundásti.

Aquilónem et austrum tu creásti,*

Thabor et Hermon in nómine tuo exsultábunt.

Tibi bráchium cum poténtia;*

firma est manus tua, et exaltáta déxtera tua.

Iustítia et iudícium firmaméntum sedis tuæ.*

Misericórdia et véritas præcédent fáciem tuam.

Beátus pópulus, qui scit iubilatiónem.*

Dómine, in lúmine vultus tui ambulábunt

et in nómine tuo exsultábunt tota die*

et in iustítia tua exaltabúntur,

quóniam decor virtútis eórum tu es,*

et in beneplácito tuo exaltábitur cornu nostrum.

Quia Dómini est scutum nostrum,*

et Sancti Israel rex noster.

Ant. Misericórdia et véritas præcédent fáciem tuam, Dómine.

Ant. 2 Fílius Dei factus est ex sémine David secúndum carnem.

II

Tunc locútus es in visióne sanctis tuis et dixísti:†

«Pósui adiutórium in poténte*

et exaltávi eléctum de plebe.

Invéni David servum meum;*

óleo sancto meo unxi eum.

Manus enim mea firma erit cum eo,*

et bráchium meum confortábit eum.

Nihil profíciet inimícus in eo,*

et fílius iniquitátis non ópprimet eum.

Et concídam a fácie ipsíus inimícos eius*

et odiéntes eum percútiam.

Et véritas mea et misericórdia mea cum ipso,*

et in nómine meo exaltábitur cornu eius.

Et ponam super mare manum eius*

et super flúmina déxteram eius.

Ipse invocábit me: “Pater meus es tu,*

Deus meus et refúgium salútis meæ”.

Et ego primogénitum ponam illum,*

excélsum præ régibus terræ.

In ætérnum servábo illi misericórdiam meam*

et testaméntum meum fidéle ipsi.

Et ponam in sæculum sæculi semen eius*

et thronum eius sicut dies cæli.

Ant. Fílius Dei factus est ex sémine David secúndum carnem.

Ant. 3 Semel iurávi David servo meo: Semen eius in ætérnum manébit.

III

Si autem derelíquerint fílii eius legem meam*

et in iudíciis meis non ambuláverint,

si iustificatiónes meas profanáverint*

et mandáta mea non custodíerint,

visitábo in virga delíctum eórum*

et in verbéribus iniquitátem eórum.

Misericórdiam autem meam non avértam ab eo,*

neque méntiar in veritáte mea.

Non profanábo testaméntum meum*

et, quæ procédunt de lábiis meis,
non fáciam írrita.

Semel iurávi in sancto meo:*

David non méntiar.

Semen eius in ætérnum manébit,*

et thronus eius sicut sol in conspéctu meo

et sicut luna firmus stabit in ætérnum*

et testis in cælo fidélis».

Ant. Semel iurávi David servo meo: Semen eius in ætérnum manébit.

V/. Declarátio sermónum tuórum illúminat.
R/. Et intelléctum dat párvulis.

Lectiones et oratio singulis Officiis convenientes.

Ad Laudes matutinas

V/. Deus, in adiutórium. Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.

Hymnus

Psalmodia

Ant. 1 Lætífica ánimam servi tui: ad te, Dómine, ánimam meam levávi.

Psalmus 85 (86)
    
Pauperis in rebus adversis oratio

Benedictus Deus, qui consolatur nos in omni tribulatione nostra (2 Cor 1, 3. 4).

Inclína, Dómine, aurem tuam et exáudi me,*

quóniam inops et pauper sum ego.

Custódi ánimam meam, quóniam sanctus sum;*

salvum fac servum tuum, Deus meus,
sperántem in te.

Miserére mei, Dómine,*

quóniam ad te clamávi tota die.

Lætífica ánimam servi tui,*

quóniam ad te, Dómine, ánimam meam levávi.

Quóniam tu, Dómine, suávis et mitis*

et multæ misericórdiæ ómnibus invocántibus te.

Auribus pércipe, Dómine, oratiónem meam*

et inténde voci deprecatiónis meæ.

In die tribulatiónis meæ clamávi ad te,*

quia exáudies me.

Non est símilis tui in diis, Dómine,*

et nihil sicut ópera tua.

Omnes gentes, quascúmque fecísti, vénient†

et adorábunt coram te, Dómine,*

et glorificábunt nomen tuum,

quóniam magnus es tu et fáciens mirabília:*

tu es Deus solus.

Doce me, Dómine, viam tuam,*

et ingrédiar in veritáte tua;

simplex fac cor meum,*

ut tímeat nomen tuum.

Confitébor tibi, Dómine Deus meus,
in toto corde meo*

et glorificábo nomen tuum in ætérnum,

quia misericórdia tua magna est super me,*

et eruísti ánimam meam ex inférno inferióri.

Deus, supérbi insurrexérunt super me,†

et synagóga poténtium
quæsiérunt ánimam meam,*

et non proposuérunt te in conspéctu suo.

Et tu, Dómine, Deus miserátor et miséricors*

pátiens et multæ misericórdiæ et veritátis,

réspice in me et miserére mei;†

da fortitúdinem tuam púero tuo*

et salvum fac fílium ancíllæ tuæ.

Fac mecum signum in bonum,†

ut vídeant, qui odérunt me, et confundántur,*

quóniam tu, Dómine, adiuvísti me
et consolátus es me.

Ant. Lætífica ánimam servi tui: ad te, Dómine, ánimam meam levávi.

Ant. 2 Beátus vir, qui ámbulat in iustítia et lóquitur veritátem.

Canticum  Is 33, 13-16
    
Deus iudicabit in iustitia

Vobis est repromissio et filiis vestris et omnibus, qui longe sunt (Act 2, 39).

Audíte, qui longe estis, quæ fécerim,*

et cognóscite, vicíni, fortitúdinem meam.

Contérriti sunt in Sion peccatóres,*

possédit tremor ímpios.

Quis póterit habitáre de vobis
cum igne devoránte?*

Quis habitábit ex vobis
cum ardóribus sempitérnis?

Qui ámbulat in iustítiis*

et lóquitur æquitátes,

qui réicit lucra ex rapínis*

et éxcutit manus suas, ne múnera accípiat,

qui obtúrat aures suas, ne áudiat sánguinem,*

et claudit óculos suos, ne vídeat malum:

iste in excélsis habitábit,*

muniménta saxórum refúgium eius;

panis ei datus est,*

aquæ eius fidéles sunt.

Ant. Beátus vir, qui ámbulat in iustítia et lóquitur veritátem.

Ant. 3 Iubiláte in conspéctu regis Dómini.

Psalmus 97 (98)
    
Dominus victor in iudicio

Hic psalmus priorem Domini adventum significat et fidem omnium gentium (S. Athanasius).

Cantáte Dómino cánticum novum,*

quia mirabília fecit.

Salvávit sibi déxtera eius,*

et bráchium sanctum eius.

Notum fecit Dóminus salutáre suum,*

in conspéctu géntium revelávit iustítiam suam.

Recordátus est misericórdiæ suæ*

et veritátis suæ dómui Israel.

Vidérunt omnes términi terræ*

salutáre Dei nostri.

Iubiláte Deo, omnis terra,*

erúmpite, exsultáte et psállite.

Psállite Dómino in cíthara,*

in cíthara et voce psalmi;

in tubis ductílibus et voce tubæ córneæ,*

iubiláte in conspéctu regis Dómini.

Sonet mare et plenitúdo eius,*

orbis terrárum, et qui hábitant in eo.

Flúmina plaudent manu,†

simul montes exsultábunt a conspéctu Dómini,*

quóniam venit iudicáre terram.

Iudicábit orbem terrárum in iustítia*

et pópulos in æquitáte.

Ant. Iubiláte in conspéctu regis Dómini.

Lectio brevis   Iob 1, 21; 2, 10b

Nudus egréssus sum de útero matris meæ et nudus revértar illuc. Dóminus dedit, Dóminus ábstulit; sicut Dómino plácuit, ita factum est: sit nomen Dómini benedíctum. Si bona suscépimus de manu Dei, mala quare non suscipiámus?

Responsorium breve
R/. Inclína cor meum, Deus, * In testimónia tua. Inclína.
V/. In via tua vivífica me. * In testimónia tua. Glória Patri. Inclína.

Ad Benedictus, ant. Fac nobíscum misericórdiam, Dómine, et memoráre testaménti tui sancti.

Preces

Christum, qui nutrit et fovet Ecclésiam pro qua seípsum trádidit, hac deprecatióne rogémus: Réspice Ecclésiam tuam, Dómine.

Pater noster.

Oratio

Sénsibus nostris, quæsumus, Dómine, lumen sanctum tuum benígnus infúnde, ut tibi semper simus conversatióne devóti, cuius sapiéntia creáti sumus et providéntia gubernámur. Per Dóminum.

Conclusio Horæ, ut in Ordinario.

 

Ad Horam mediam

V/. Deus, in adiutórium. Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.

Hymnus, ut in Ordinario.
  Ad Tertiam Nunc, Sancte, nobis vel Certum tenéntes
  Ad Sextam Rector potens vel Dicámus laudes
  Ad Nonam Rerum, Deus vel Ternis horárum

Psalmodia

Ant. 1 Qui séquitur me non ámbulat in ténebris, sed habébit lumen vitæ, dicit Dóminus.

Psalmus 118 (119), 105-112
    
XIV (Nun)

Meditatio verbi Domini in lege

Hoc est præceptum meum, ut diligatis invicem (Io 15, 12).

Lucérna pédibus meis verbum tuum*

et lumen sémitis meis.

Iurávi et státui*

custodíre iudícia iustítiæ tuæ.

Humiliátus sum usquequáque, Dómine;*

vivífica me secúndum verbum tuum.

Voluntária oris mei beneplácita sint, Dómine,*

et iudícia tua doce me.

Anima mea in mánibus meis semper,*

et legem tuam non sum oblítus.

Posuérunt peccatóres láqueum mihi,*

et mandátis tuis non errávi.

Heréditas mea testimónia tua in ætérnum,*

quia exsultátio cordis mei sunt.

Inclinávi cor meum
ad faciéndas iustificatiónes tuas*

in ætérnum, in finem.

Ant. Qui séquitur me non ámbulat in ténebris, sed habébit lumen vitæ, dicit Dóminus.

Ant. 2 Ego egénus et pauper sum: Deus, ádiuva me.

Psalmus 69 (70)
Deus, in adiutorium meum intende

Domine, salva nos, perimus (Mt 8, 25).

Deus, in adiutórium meum inténde;*

Dómine, ad adiuvándum me festína.

Confundántur et revereántur,*

qui quærunt ánimam meam.

Avertántur retrórsum et erubéscant,*

qui volunt mihi mala.

Convertántur propter confusiónem suam,*

qui dicunt mihi: «Euge, euge».

Exsúltent et læténtur in te omnes, qui quærunt te,*

et dicant semper: «Magnificétur Deus»,
qui díligunt salutáre tuum.

Ego vero egénus et pauper sum;*

Deus, ad me festína.

Adiútor meus et liberátor meus es tu;*

Dómine, ne moréris.

Ant. Ego egénus et pauper sum: Deus, ádiuva me.

Ant. 3 Non secúndum visiónem oculórum iudicábit Deus, sed in iustítia et æquitáte.

Psalmus 74 (75)
Dominus summus iudex

Deposuit potentes de sede et exaltavit humiles (Lc 1, 52).

Confitébimur tibi, Deus;†

confitébimur et invocábimus nomen tuum:*

narrábimus mirabília tua.

Cum statúero tempus,*

ego iustítias iudicábo.

Si liquefácta est terra et omnes, qui hábitant in ea,*

ego confirmávi colúmnas eius.

Dixi gloriántibus: «Nolíte gloriári!»*

et delinquéntibus: «Nolíte exaltáre cornu!

Nolíte exaltáre in altum cornu vestrum;*

nolíte loqui advérsus Deum protérva».

Quia neque ab oriénte neque ab occidénte*

neque a desértis exaltátio.

Quóniam Deus iudex est:*

hunc humíliat et hunc exáltat.

Quia calix in manu Dómini*

vini meri plenus misto.

Et inclinávit ex hoc in hoc;†

verúmtamen usque ad fæces epotábunt,*

bibent omnes peccatóres terræ.

Ego autem annuntiábo in sæculum,*

cantábo Deo Iacob.

Et ómnia córnua peccatórum confríngam,*

et exaltabúntur córnua iusti.

Ant. Non secúndum visiónem oculórum iudicábit Deus, sed in iustítia et æquitáte.

Ad Tertiam (Sextam, Nonam)
Lectio brevis   1 Cor 13, 4-7
Cáritas pátiens est, benígna est cáritas, non æmulátur, non agit supérbe, non inflátur, non est ambitiósa, non quærit, quæ sua sunt, non irritátur, non cógitat malum, non gaudet super iniquitátem, congáudet autem veritáti; ómnia suffert, ómnia credit, ómnia sperat, ómnia sústinet.

V/. Exsúltent et læténtur in te omnes qui quærunt te, Dómine.
R/. Et dicant semper: Magnificétur Deus.

Oratio

Dómine, Pater sancte, Deus fidélis, qui promíssum Spíritum misísti, ut hómines per peccátum dispérsos congregáres, fac nos in mundo unitátis pacísque múnera confovére. Per Christum.

(Ad Vesperas)

Ad Sextam
Lectio brevis   1 Cor 13, 8-9. 13

Cáritas numquam éxcidit. Sive prophetíæ, evacuabúntur; sive linguæ, cessábunt; sive sciéntia, destruétur. Ex parte enim cognóscimus et ex parte prophetámus. Nunc autem manet fides, spes, cáritas, tria hæc; maior autem ex his est cáritas.

V/. Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos.
R/. Quemádmodum sperávimus in te.

Oratio

Omnípotens et miséricors Deus, qui nos die média respiráre concédis, quos cœpimus propítius intuére labóres, et, sanans quæ delíquimus, fac eos ad finem tibi plácitum perveníre. Per Christum.

(Ad Vesperas)

Ad Nonam
Lectio brevis   Col 3, 14-15

Super ómnia caritátem habéte, quod est vínculum perfectiónis. Et pax Christi dominétur in córdibus vestris, ad quam et vocáti estis in uno córpore. Et grati estóte.

V/. Mansuéti hereditábunt terram.
R/. Et delectabúntur in multitúdine pacis.

Oratio

Dómine Iesu Christe, qui manus tuas in cruce ad salvándos hómines extendísti, concéde, ut actus nostri tibi reddántur accépti, et opus tuæ redemptiónis in mundo váleant declaráre. Qui vivis.

Conclusio Horæ, ut in Ordinario.

 

Ad Vesperas

V/. Deus, in adiutórium. Glória Patri. Sicut erat. Allelúia.

Hymnus

Psalmodia

Ant. 1 Qui séminant in lácrimis, in exsultatióne metent.

Psalmus 125 (126)
    
Gaudium et spes in Deo

Sicuti socii passionum estis, sic eritis et consolationis (2 Cor 1, 7).

In converténdo Dóminus captivitátem Sion,*

facti sumus quasi somniántes.

Tunc replétum est gáudio os nostrum,*

et lingua nostra exsultatióne.

Tunc dicébant inter gentes:*

«Magnificávit Dóminus fácere cum eis».

Magnificávit Dóminus fácere nobíscum;*

facti sumus lætántes.

Convérte, Dómine, captivitátem nostram,*

sicut torréntes in austro.

Qui séminant in lácrimis,*

in exsultatióne metent.

Eúntes ibant et flebant*

semen spargéndum portántes;

veniéntes autem vénient in exsultatióne*

portántes manípulos suos.

Ant. Qui séminant in lácrimis, in exsultatióne metent.

Ant. 2 Dóminus ædíficet nobis domum, et custódiat civitátem.

Psalmus 126 (127)
    
Vanus labor sine Domino

Dei ædificatio estis (1 Cor 3, 9).

Nisi Dóminus ædificáverit domum,*

in vanum labórant, qui ædíficant eam.

Nisi Dóminus custodíerit civitátem,*

frustra vígilat, qui custódit eam.

Vanum est vobis ante lucem súrgere
et sero quiéscere,†

qui manducátis panem labóris,*

quia dabit diléctis suis somnum.

Ecce heréditas Dómini fílii,*

merces fructus ventris.

Sicut sagíttæ in manu poténtis,*

ita fílii iuventútis.

Beátus vir, qui implévit pháretram suam ex ipsis:*

non confundétur,
cum loquétur inimícis suis in porta.

Ant. Dóminus ædíficet nobis domum, et custódiat civitátem.

Ant. 3 Ipse primogénitus omnis creatúræ, in ómnibus primátum tenens.

Canticum  Cf. Col 1, 12-20
    
Christus primogenitus omnis creaturæ
et primogenitus ex mortuis

Grátias agámus Deo Patri,*

qui idóneos nos fecit
in partem sortis sanctórum in lúmine;

qui erípuit nos de potestáte tenebrárum*

et tránstulit in regnum Fílii dilectiónis suæ,

in quo habémus redemptiónem,*

remissiónem peccatórum;

qui est imágo Dei invisíbilis,*

primogénitus omnis creatúræ,

quia in ipso cóndita sunt univérsa†

in cælis et in terra,*

visibília et invisibília,

sive throni sive dominatiónes*

sive principátus sive potestátes.

Omnia per ipsum et in ipsum creáta sunt,†

et ipse est ante ómnia,*

et ómnia in ipso constant.

Et ipse est caput córporis ecclésiæ;†

qui est princípium, primogénitus ex mórtuis,*

ut sit in ómnibus ipse primátum tenens,

quia in ipso complácuit
omnem plenitúdinem habitáre*

et per eum reconciliáre ómnia in ipsum,

pacíficans per sánguinem crucis eius,*

sive quæ in terris sive quæ in cælis sunt.

Ant. Ipse primogénitus omnis creatúræ, in ómnibus primátum tenens.

Lectio brevis   Eph 3, 20-21

Deo, qui potens est supra ómnia fácere superabundánter quam pétimus aut intellégimus, secúndum virtútem, quæ operátur in nobis, ipsi glória in ecclésia et in Christo Iesu in omnes generatiónes sæculi sæculórum. Amen.

Responsorium breve
R/. Rédime me, Dómine, * Et miserére mei. Rédime.
V/. Ne perdas cum ímpiis ánimam meam. * Et miserére mei. Glória Patri. Rédime.

Ad Magnificat, ant. Fecit mihi magna qui potens est, et sanctum nomen eius.

Preces (Vel)

Deum, qui Fílium suum misit salvatórem et exémplar pópuli sui, humíliter implorémus: Sit laus tua in pópulo tuo, Dómine.

Pater noster.

Oratio

Vox clamántis Ecclésiæ ad aures, Dómine, quæsumus, tuæ pietátis ascéndat, ut percépta vénia peccatórum, plebs tua te fiat operánte devóta, te protegénte secúra. Per Dóminum.

Conclusio Horæ, ut in Ordinario.

 

---

---

---