DOMINI NOSTRI
IESU CHRISTI
UNIVERSORUM REGIS

Sollemnitas

Ad I Vesperas

Hymnus
    

Psalmodia

Ant. 1 Pacíficus vocábitur, et thronus eius erit firmíssimus in perpétuum.

Psalmus 112 (113)
    

Laudáte, púeri Dómini,*

laudáte nomen Dómini.

Sit nomen Dómini benedíctum*

ex hoc nunc et usque in sæculum.

A solis ortu usque ad occásum*

laudábile nomen Dómini.

Excélsus super omnes gentes Dóminus,*

super cælos glória eius.

Quis sicut Dóminus Deus noster,
qui in altis hábitat*

et se inclínat, ut respíciat
in cælum et in terram?

Súscitans de terra ínopem,*

de stércore érigens páuperem,

ut cóllocet eum cum princípibus,*

cum princípibus pópuli sui.

Qui habitáre facit stérilem in domo,*

matrem filiórum lætántem.

Ant. Pacíficus vocábitur, et thronus eius erit firmíssimus in perpétuum.

Ant. 2 Regnum eius regnum sempitérnum est, et omnes reges sérvient ei et obœdient.

Psalmus 116 (117)
    

Laudáte Dóminum, omnes gentes,*

collaudáte eum, omnes pópuli.

Quóniam confirmáta est super nos
misericórdia eius,*

et véritas Dómini manet in ætérnum.

Ant. Regnum eius regnum sempitérnum est, et omnes reges sérvient ei et obœdient.

Ant. 3 Christo datus est principátus et honor regni; omnis pópulus, tribus et linguæ sérvient ei in ætérnum.

Canticum  Ap 4, 11; 5, 9. 10. 12
    

Dignus es, Dómine et Deus noster,*

accípere glóriam et honórem et virtútem,

quia tu creásti ómnia,*

et propter voluntátem tuam
erant et creáta sunt.

Dignus es, Dómine, accípere librum*

et aperíre signácula eius,

quóniam occísus es†

et redemísti Deo in sánguine tuo*

ex omni tribu et lingua et pópulo et natióne

et fecísti eos Deo nostro regnum et sacerdótes,*

et regnábunt super terram.

Dignus est Agnus, qui occísus est,†

accípere virtútem et divítias et sapiéntiam*

et fortitúdinem et honórem
et glóriam et benedictiónem.

Ant. Christo datus est principátus et honor regni; omnis pópulus, tribus et linguæ sérvient ei in ætérnum.

Lectio brevis   Cf. Eph 1, 20-23

Deus suscitávit Christum a mórtuis et constítuit ad déxteram suam in cæléstibus supra omnem principátum et potestátem et virtútem et dominatiónem et omne nomen, quod nominátur, non solum in hoc sæculo sed et in futúro; et ómnia subiécit sub pédibus eius, et ipsum dedit caput supra ómnia ecclésiæ, quæ est corpus ipsíus, plenitúdo eius, qui ómnia in ómnibus adimplétur.

Responsorium breve
R/. Tua est magnificéntia et poténtia, * Tuum, Dómine, regnum. Tua.
V/. Tu domináris ómnium. * Tuum, Dómine, regnum. Glória Patri. Tua.

Ad Magnificat, ant. Dabit illi Dóminus Deus sedem David, patris eius; et regnábit in domo Iacob in ætérnum, et regni eius non erit finis, allelúia.

Preces

Fratres, Christum regem, qui est ante ómnia et in quo ómnia constant, orémus clamántes: Advéniat regnum tuum, Dómine.

Pater noster.

Oratio

Omnípotens sempitérne Deus, qui in dilécto Fílio tuo, universórum rege, ómnia instauráre voluísti, concéde propítius, ut tota creatúra, a servitúte liberáta, tuæ maiestáti desérviat ac te sine fine colláudet. Per Dóminum.

Ad Invitatorium

Aperi, Dómine

V/. Dómine, lábia.

Ant. Iesum Christum, regem regum, veníte, adorémus.

Veníte, exsultémus vel Iubiláte Dómino vel Deus misereatur nostri vel Domini est terra.

Ad Officium lectionis

Hymnus

Psalmodia

Ant. 1 Ego constitútus sum rex ab eo super Sion, montem sanctum eius, prædicans præcéptum eius.

Psalmus 2

Quare fremuérunt gentes,*

et pópuli meditáti sunt inánia?

Astitérunt reges terræ,†

et príncipes convenérunt in unum*

advérsus Dóminum et advérsus christum eius:

«Dirumpámus víncula eórum*

et proiciámus a nobis iugum ipsórum!».

Qui hábitat in cælis, irridébit eos,*

Dóminus subsannábit eos.

Tunc loquétur ad eos in ira sua*

et in furóre suo conturbábit eos:

«Ego autem constítui regem meum*

super Sion, montem sanctum meum!».

Prædicábo decrétum eius.†

Dóminus dixit ad me: «Fílius meus es tu;*

ego hódie génui te.

Póstula a me,
et dabo tibi gentes hereditátem tuam*

et possessiónem tuam términos terræ.

Reges eos in virga férrea*

et tamquam vas fíguli confrínges eos».

Et nunc, reges, intellégite;*

erudímini, qui iudicátis terram.

Servíte Dómino in timóre*

et exsultáte ei cum tremóre.

Apprehéndite disciplínam,†

ne quando irascátur, et pereátis de via,*

cum exárserit in brevi ira eius.

Beáti omnes,*

qui confídunt in eo.

Ant. Ego constitútus sum rex ab eo super Sion, montem sanctum eius, prædicans præcéptum eius.

Ant. 2 Adorábunt eum omnes reges, omnes gentes sérvient ei.

Psalmus 71 (72)
    

I

Deus, iudícium tuum regi da*

et iustítiam tuam fílio regis;

iúdicet pópulum tuum in iustítia*

et páuperes tuos in iudício.

Afferant montes pacem pópulo,*

et colles iustítiam.

Iudicábit páuperes pópuli†

et salvos fáciet fílios ínopis*

et humiliábit calumniatórem.

Et permanébit cum sole et ante lunam,*

in generatióne et generatiónem.

Descéndet sicut plúvia in gramen*

et sicut imber írrigans terram.

Florébit in diébus eius iustítia
et abundántia pacis,*

donec auferátur luna.

Et dominábitur a mari usque ad mare*

et a Flúmine usque ad términos orbis terrárum.

Coram illo prócident íncolæ desérti,*

et inimíci eius terram lingent.

Reges Tharsis et ínsulæ múnera ófferent,*

reges Arabum et Saba dona addúcent.

Et adorábunt eum omnes reges,*

omnes gentes sérvient ei.

Ant. Adorábunt eum omnes reges, omnes gentes sérvient ei.

Ant. 3 Benedicéntur in ipso omnes tribus terræ, omnes gentes magnificábunt eum.

II
    

Quia liberábit ínopem clamántem*

et páuperem, cui non erat adiútor.

Parcet páuperi et ínopi*

et ánimas páuperum salvas fáciet.

Ex oppressióne et violéntia rédimet ánimas eórum,*

et pretiósus erit sanguis eórum coram illo.

Et vivet, et dábitur ei de auro Arábiæ, et orábunt pro ipso semper;*

tota die benedícent ei.

Et erit ubértas fruménti in terra,*

in summis móntium fluctuábit;

sicut Líbanus fructus eius*

et florébit de civitáte sicut fenum terræ.

Sit nomen eius benedíctum in sæcula,*

ante solem permanébit nomen eius.

Et benedicéntur in ipso omnes tribus terræ,*

omnes gentes magnificábunt eum.

Benedíctus Dóminus Deus, Deus Israel,*

qui facit mirabília solus.

Et benedíctum nomen maiestátis eius in ætérnum;*

et replébitur maiestáte eius omnis terra. Fiat, fiat.

Ant. Benedicéntur in ipso omnes tribus terræ, omnes gentes magnificábunt eum.

V/. Ecce dedi te in lucem géntium.
R/. Ut sis salus mea usque ad extrémum terræ.

Lectio prior

De libro Apocalýpsis beáti Ioánnis apóstoli 1, 4-6. 10. 12-18; 2, 26. 28; 3, 5b. 12. 20-21

Visio Filii hominis in sua maiestate

Grátia vobis et pax ab eo, qui est et qui erat et qui ventúrus est, et a septem spirítibus, qui in conspéctu throni eius sunt, et ab Iesu Christo, qui est testis fidélis, primogénitus mortuórum et princeps regum terræ.

Ei qui díligit nos et solvit nos a peccátis nostris in sánguine suo et fecit nos regnum, sacerdótes Deo et Patri suo: ipsi glória et impérium in sæcula sæculórum. Amen.

Fui in spíritu in domínica die et audívi post me vocem magnam tamquam tubæ.

Et convérsus sum, ut vidérem vocem, quæ loquebátur mecum; et convérsus vidi septem candelábra áurea et in médio candelabrórum quasi Fílium hóminis, vestítum podére et præcínctum ad mamíllas zonam áuream; caput autem eius et capílli erant cándidi tamquam lana alba, tamquam nix, et óculi eius velut flamma ignis, et pedes eius símiles orichálco sicut in camíno ardénti, et vox illíus tamquam vox aquárum multárum, et habébat in déxtera manu sua stellas septem, et de ore eius gládius anceps acútus exíbat, et fácies eius, sicut sol lucet in virtúte sua.

Et cum vidíssem eum, cécidi ad pedes eius tamquam mórtuus; et pósuit déxteram suam super me dicens: «Noli timére! Ego sum primus et novíssimus, et vivens et fui mórtuus et ecce sum vivens in sæcula sæculórum et hábeo claves mortis et inférni.

Qui vícerit et qui custodíerit usque in finem ópera mea, dabo illi potestátem super gentes, sicut et ego accépi a Patre meo, et dabo illi stellam matutínam.

Et non delébo nomen eius de libro vitæ et confitébor nomen eius coram Patre meo et coram ángelis eius.

Fáciam illum colúmnam in templo Dei mei, et foras non egrediétur ámplius, et scribam super eum nomen Dei mei et nomen civitátis Dei mei, novæ Ierúsalem, quæ descéndit de cælo a Deo meo, et nomen meum novum.

Ecce sto ad óstium et pulso. Si quis audíerit vocem meam et aperúerit iánuam, introíbo ad illum et cenábo cum illo et ipse mecum. Qui vícerit, dabo ei sedére mecum in throno meo, sicut et ego vici et sedi cum Patre meo in throno eius».

Responsorium   Mc 13, 26-27; Ps 97 (98), 9b
R/. Vidébunt Fílium hóminis veniéntem in núbibus cum virtúte multa et glória; et tunc mittet ángelos suos, * Et congregábit eléctos suos a quáttuor ventis, a summo terræ usque ad summum cæli.
V/. Iudicábit orbem terrárum in iustítia et pópulos in æquitáte. * Et congregábit.

Lectio altera

Ex Libéllo Orígenis presbýteri De oratióne (Cap. 25: PG 11, 495-499)

Adveniat regnum tuum

Si regnum Dei, iuxta verbum Dómini et Servatóris nostri, cum observatióne non venit, neque dicent: Ecce hic aut ecce illic; sed regnum Dei intra nos est, nam prope est verbum valde in ore nostro et in corde nostro: procul dúbio is qui regnum Dei adveníre precátur, de eo quod in se habet regno Dei recte orat, ut oriátur et fructus ferat et perficiátur. Nam in quólibet sanctórum Deus regnat et quílibet sanctus spiritálibus obséquitur légibus Dei, qui in ipso hábitat ut in recte administráta civitáte. Præsens ei Pater adest et conrégnat Patri Christus in illa ánima perfécta iuxta illud: Ad eum veniémus et mansiónem apud eum faciémus.

Tunc ergo id quod in nobis est regnum Dei perpétuo procedéntibus nobis ad summum pervéniet, cum illud implétum fúerit quod Apóstolus ait, Christum subiéctis sibi ómnibus inimícis traditúrum regnum Deo et Patri, ut sit Deus ómnia in ómnibus. Propter hoc indesinénter orántes ea ánimi affectióne, quæ Verbo divína fiat, dicámus Patri nostro qui in cælis est: Sanctificétur nomen tuum, advéniat regnum tuum.

Id quoque de regno Dei percipiéndum est: sicut non est participátio iustítiæ cum iniquitáte, neque socíetas lucis ad ténebras, neque convéntio Christi ad Bélial: sic regnum Dei cum regno peccáti stare non posse.

Ergo si Deum in nobis regnáre vólumus, nullo modo regnet peccátum in nostro mortáli córpore, sed mortificémus membra nostra, quæ sunt super terram et fructificémus Spíritu; ut in nobis, quasi in spiritáli paradíso, Deus obámbulet regnétque solus in nobis cum Christo suo, qui sédeat in nobis a dextris virtútis illíus spiritális, quam optámus accípere: sedeátque donec inimíci eius omnes, qui in nobis sunt, fiant scabéllum pedum eius et evacuétur in nobis omnis principátus et potéstas et virtus.

Possunt enim hæc in unoquóque nostrum fíeri et novíssima inimíca déstrui mors; ut et in nobis Christus dicat: Ubi est, mors, stímulus tuus? Ubi est, inférne, victória tua? Iam nunc ígitur corruptíbile nostrum induátur sanctitátem et incorruptiónem; et mortále, evacuáta morte, patérnam induátur immortalitátem, ut in nobis, regnánte Deo, in regeneratiónis iam resurrectionísque bonis versémur.

Responsorium   Ap 11, 15b; Ps 21 (22), 28b-29a
R/. Factum est regnum huius mundi Dómini nostri et Christi eius; * Et regnábit in sæcula sæculórum.
V/. Adorábunt in conspéctu eius univérsæ famíliæ géntium, quóniam Dómini est regnum. *Et regnábit.

Hymnus Te Deum.

Oratio

Omnípotens sempitérne Deus, qui in dilécto Fílio tuo, universórum rege, ómnia instauráre voluísti, concéde propítius, ut tota creatúra, a servitúte liberáta, tuæ maiestáti desérviat ac te sine fine colláudet. Per Dóminum.

Ad Laudes matutinas

Hymnus

Ant. 1 Ecce vir Oriens nomen eius; sedébit et dominábitur, et loquétur pacem géntibus.

Psalmus de dominica hebd. I.

Ant. 2 Magnificábitur usque ad términos terræ, et erit iste pax.

Canticum de dominica hebd. I.

Ant. 3 Dedit ei Dóminus potestátem et honórem et regnum; et omnes pópuli, tribus et linguæ ipsi sérvient.

Psalmus de dominica hebd. I.

Lectio brevis   Eph 4, 15-16

Veritátem faciéntes in caritáte crescámus in illum per ómnia, qui est caput Christus, ex quo totum corpus compáctum et conéxum per omnem iunctúram subministratiónis secúndum operatiónem in mensúra uniuscuiúsque partis augméntum córporis facit in ædificatiónem sui in caritáte.

Responsorium breve
R/. Sancti tui, Dómine, * Glóriam regni tui dicant. Sancti.
V/. Et poténtiam tuam loquántur. * Glóriam regni tui dicant. Glória Patri. Sancti.

Ad Benedictus, ant. Fecit nos Deo et Patri suo regnum, primogénitus mortuórum et princeps regum terræ, allelúia.

Preces

Fratres, Christum regem, qui est ante ómnia et in quo ómnia constant, orémus clamántes: Advéniat regnum tuum, Dómine.

Pater noster.

Oratio

Omnípotens sempitérne Deus, qui in dilécto Fílio tuo, universórum rege, ómnia instauráre voluísti, concéde propítius, ut tota creatúra, a servitúte liberáta, tuæ maiestáti desérviat ac te sine fine colláudet. Per Dóminum.

Ad Horam mediam

Ad Tertiam(Sextam, Nonam)

Hymnus Nunc, Sancte, nobis vel Certum tenéntes

Ant. Dóminus iudex noster, Dóminus légifer noster, Dóminus rex noster; ipse salvábit nos.

Psalmi de dominica hebd. I (Psalmus 117 (118)
    ).

Lectio brevis   Cf. Col 1, 12-13

Grátias ágimus Patri, qui idóneos nos fecit in partem sortis sanctórum in lúmine; qui erípuit nos de potestáte tenebrárum et tránstulit in regnum Fílii dilectiónis suæ.

V/. Sedébit Dóminus rex in ætérnum.
R/. Dóminus benedícet pópulo suo in pace.

Oratio, ut ad Laudes matutinas.

Ad Sextam

Hymnus Rector potens vel Dicámus laudes

Ant. Exíbunt aquæ vivæ de Ierúsalem, et erit Dóminus rex super omnem terram.

Psalmi de dominica hebd. I (Psalmus 117 (118)
    ).

Lectio brevis   Col 1, 16b-18

Omnia per ipsum et in ipsum creáta sunt, et ipse est ante ómnia, et ómnia in ipso constant. Et ipse est caput córporis ecclésiæ; qui est princípium, primogénitus ex mórtuis, ut sit in ómnibus ipse primátum tenens.

V/. Psállite regi nostro, psállite.
R/. Quóniam rex omnis terræ.

Oratio, ut ad Laudes matutinas.

Ad Nonam

Hymnus Rerum, Deus vel Ternis horárum

Ant. Multiplicábitur eius impérium, et pacis non erit finis.

Psalmi de dominica hebd. I (Psalmus 117 (118)
    ).

Lectio brevis   Col 1, 19-20

In ipso complácuit omnem plenitúdinem habitáre et per eum reconciliáre ómnia in ipsum, pacíficans per sánguinem crucis eius, sive quæ in terris sive quæ in cælis sunt.

V/. Iubiláte in conspéctu regis Dómini.
R/. Quóniam venit iudicáre terram.

Oratio

Omnípotens sempitérne Deus, qui in dilécto Fílio tuo, universórum rege, ómnia instauráre voluísti, concéde propítius, ut tota creatúra, a servitúte liberáta, tuæ maiestáti desérviat ac te sine fine colláudet. Per Christum.

Ad II Vesperas

Hymnus
    

Psalmodia

Ant. 1 Super sólium David et super regnum eius sedébit in ætérnum, allelúia.

Psalmus 109 (110), 1-5. 7
    

Dixit Dóminus Dómino meo:*

«Sede a dextris meis,

donec ponam inimícos tuos*

scabéllum pedum tuórum».

Virgam poténtiæ tuæ emíttet Dóminus ex Sion:*

domináre in médio inimicórum tuórum.

Tecum principátus in die virtútis tuæ,†

in splendóribus sanctis,*

ex útero ante lucíferum génui te.

Iurávit Dóminus et non pænitébit eum:*

«Tu es sacérdos in ætérnum
secúndum órdinem Melchísedech».

Dóminus a dextris tuis,*

conquassábit in die iræ suæ reges.

De torrénte in via bibet,*

proptérea exaltábit caput.

Ant. Super sólium David et super regnum eius sedébit in ætérnum, allelúia.

Ant. 2 Regnum tuum, regnum ómnium sæculórum, et dominátio tua in omnem generatiónem et generatiónem.

Psalmus 144 (145), 1-13

    

Exaltábo te, Deus meus rex,†

et benedícam nómini tuo*

in sæculum et in sæculum sæculi.

Per síngulos dies benedícam tibi†

et laudábo nomen tuum*

in sæculum et in sæculum sæculi.

Magnus Dóminus et laudábilis nimis,*

et magnitúdinis eius non est investigátio.

Generátio generatióni laudábit ópera tua,*

et poténtiam tuam pronuntiábunt.

Magnificéntiam glóriæ maiestátis tuæ loquéntur*

et mirabília tua enarrábunt.

Et virtútem terribílium tuórum dicent*

et magnitúdinem tuam narrábunt.

Memóriam abundántiæ suavitátis tuæ eructábunt*

et iustítia tua exsultábunt.

Miserátor et miséricors Dóminus,*

longánimis et multæ misericórdiæ.

Suávis Dóminus univérsis,*

et miseratiónes eius super ómnia ópera eius.

Confiteántur tibi, Dómine, ómnia ópera tua;*

et sancti tui benedícant tibi.

Glóriam regni tui dicant*

et poténtiam tuam loquántur,

ut notas fáciant fíliis hóminum poténtias tuas*

et glóriam magnificéntiæ regni tui.

Regnum tuum regnum ómnium sæculórum,*

et dominátio tua
in omnem generatiónem et generatiónem.

Ant. Regnum tuum, regnum ómnium sæculórum, et dominátio tua in omnem generatiónem et generatiónem.

Ant. 3 Habet in vestiménto et in fémore suo scriptum: Rex regum et Dóminus dominántium. Ipsi glória et impérium in sæcula sæculórum.

Sequens canticum dicitur cum Allelúia, prouti hic notatur, quando cum cantu profertur; in recitatione vero sufficit ut Allelúia dicatur in initio et fine uniuscuiusque strophæ.

Canticum  Cf. Ap 19, 1-2. 5-7
    

Allelúia.

Salus et glória et virtus Deo nostro,*

(R/. Allelúia.)

quia vera et iusta iudícia eius.

R/. Allelúia (allelúia).

Allelúia.

Laudem dícite Deo nostro, omnes servi eius*

(R/. Allelúia.)

et qui timétis eum, pusílli et magni!

R/. Allelúia (allelúia).

Alléluia.

Quóniam regnávit Dóminus, Deus noster omnípotens.*

(R/. Allelúia.)

Gaudeámus et exsultémus et demus glóriam ei.

R/. Allelúia (allelúia).

Allelúia.

Quia venérunt núptiæ Agni,*

(R/. Allelúia.)

et uxor eius præparávit se.

R/. Allelúia (allelúia).

Ant. Habet in vestiménto et in fémore suo scriptum: Rex regum et Dóminus dominántium. Ipsi glória et impérium in sæcula sæculórum.

Lectio brevis   1 Cor 15, 25-28

Opórtet Christum regnáre, donec ponat omnes inimícos sub pédibus eius. Novíssima autem inimíca destruétur mors; ómnia enim subiécit sub pédibus eius. Cum autem dicat: «Omnia subiécta sunt», sine dúbio præter eum, qui subiécit ei ómnia. Cum autem subiécta fúerint illi ómnia, tunc ipse Fílius subiéctus erit illi, qui sibi subiécit ómnia, ut sit Deus ómnia in ómnibus.

Responsorium breve
R/. Sedes tua, Deus, * In sæculum sæculi. Sedes.
V/. Sceptrum æquitátis, sceptrum regni tui. * In sæculum sæculi. Glória Patri. Sedes.

Ad Magnificat, ant. Data est mihi omnis potéstas in cælo et in terra, dicit Dóminus.

Preces

Fratres, Christum regem, qui est ante ómnia et in quo ómnia constant, orémus clamántes: Advéniat regnum tuum, Dómine.

Pater noster.

Oratio

Omnípotens sempitérne Deus, qui in dilécto Fílio tuo, universórum rege, ómnia instauráre voluísti, concéde propítius, ut tota creatúra, a servitúte liberáta, tuæ maiestáti desérviat ac te sine fine colláudet. Per Dóminum.

---

---

---